Au revoir, Strasbourg!

Vannacht heb ik best lekker geslapen! In de ochtend heb ik weer mijn vertrouwde ontbijtje op en kwam ik Cecile tegen in de keuken die vroeg of ik mijn laatste koffietje aan het maken was… wat gek! Ik denk dat ik het volgende week pas doorheb. Ik ben naar boven gesneld en heb ik mijn remedies paper afgemaakt en gewoon gestuurd - hoppa! Ik wist toch wel dat ik er niet in Nederland aan zou kunnen zitten, dus ik was erg blij dat ik het heb gestuurd en al mijn huiswerk nu echt achter me kan laten. Daarna had ik één uur om mijn koffers te pakken en ik was nog helemaal niet begonnen… whoops! Het is me wel gelukt uiteindelijk, niet te geloven. Gewoon gedachten op nul en gaan. Uiteindelijk heb ik het een kwartiertje later gemaakt en spraken we 10h15 voor de kathedraal af: pa, Marloes en ik. We liepen naar Paul’s voor hun ontbijt en mijn thee, en ze hadden een heel menu te pakken - en ik moet zeggen dat mijn Frans me weer meeviel gelukkig. Na een plons thee zijn we nog naar de kerstmarkt op Place Broglie gegaan nadat ik bij Eden een gluten- en melkerij broodje heb gehaald en bij BNP wat heb gepind (dus nu werkt mijn Franse kaart!). We liepen de kerstmarkt over, ik liet de town hall en theater zien en we zijn teruggelopen naar de kathedraal. We liepen langs de rivier en dit keer zonder mist konden we de St. Paul’s zien en de auto stond geparkeerd achter mijn airbnb van het begin. We reden langs de universiteit en zijn toen dezelfde weg gereden die ik altijd naar school loop. We reden langs de plek van het schietincident en kon de tramhalte en mijn sportschool laten zien. Toen gingen we naar mijn huis en kwam Cecile naar beneden. Ik gaf haar het kerststukje en zij gaf me ook een cadeautje die ik alleen de 25e open mag maken! Ze was enorm blij met het kerststukje en vond het kaartje van ma ook heel lief. We liepen naar boven en ik liet pa en Loes het huis zien. Het was groter dan ze hadden gedacht. Hier stonden al heel veel koffers klaar, die ze naar de auto brachten. Ik heb nog wat gestofzuigd en heb de laatste spullen uit de keuken en kelder gehaald en ben ook ingestapt - achterin, op mijn vertrouwde plek. We reden Straatsburg uit en ik zag de kathedraal langzaamaan verdwijnen. Het was goed zo. Ik heb al mijn huiswerk af, heb een eindronde in de stad gemaakt en heb de meesten van mijn vrienden gedag gezegd. Onderweg hebben we lekkere dingetjes gegeten en heb ik genoten van het uitzicht, ook al was ik verschrikkelijk moe. Ik heb even mijn oogjes dichtgedaan en heb toen mijn verhaaltje van gister en vandaag geschreven, zodat ik van mijn tijd thuis kan genieten vanaf vanavond. In Luxemburg hebben we getankt en zijn we naar de wc geweest. Hier zagen pa en ik dat het hetzelfde restaurant was als toen we vanuit Besancon kwamen, wat geinig! We vervolgden de reis en besloten naar Antwerpen te gaan voor het diner. Bij het befaamde Italiaanse restaurant hebben we wat gegeten en zijn via het plein met de kerstboom weer terug naar de auto gelopen. Nadat Marloes bij de trein was afgezet, reden pa en ik rond 22h15 mijn dorpje weer binnen, en was het vreemd, maar toch vertrouwd. Eerlijk gezegd miste ik Straatsburg al vanaf het moment dat ik de kathedraal zag verdwijnen op de snelweg, maar ik wist dat ma op me zat te wachten en dat we het enorm gezellig zouden maken. Toen we de auto parkeerden, rende ik naar de voordeur om aan te bellen, maar ma was me voor: ze stak haar hoofd tussen de gordijnen door en keek me met een grote glimlach aan. Ik belde aan en ze deed de voordeur open. In de woonkamer had ze een slinger met ‘welkom thuis’ en een bord met dezelfde tekst opgehangen, omringd in kerstsferen. Wat heerlijk weer, thuis. De vakantie in Nederland kan weer beginnen!

- Ik ben nu een weekje thuis en moet zeggen dat alles weer normaal aanvoelt. Mijn avontuur in Straatsburg zit er voor dit semester op, maar ik ben weggegaan met een hoop ervaring, verhalen, geweldige momenten en vrienden voor het leven. Eerst even een paar weekjes bijkomen hier. Wanneer ik wakker word, heb ik geen idee wat ik moet doen soms, maar in de kerstperiode zijn er altijd wel leuke dingen te doen natuurlijk - maar dit is een verschil met wakker worden in Straatsburg of in Nederland. Ik heb het rustig nu en kan genieten van mijn familie en vrienden hier in Nederland, voordat ik weer vertrek naar Tsjechië in februari om aan mijn tweede hoofdstuk van Euroculture te beginnen!