Bankstress

Vanochtend voelde ik me niet helemaal top, maar heb toch geprobeerd wat huiswerk te doen. Helaas had Valentin een les ingepland van 11-12 om samen naar de beurs te kijken, dus kon ik niet naar de sportschool :( We hebben op de computer een start gemaakt voor het aanvragen van wat beurzen, aangezien we officieel studenten van Straatsburg zijn die de komende paar semesters op uitwisseling gaan, en dus komen we in aanmerking voor een beurs. Maar ik zeg een ‘start’ omdat we eerst een Franse bankrekening moeten hebben. En hij vertelt ons doodleuk dat hij dat aan het begin heeft gezegd, maar dat is echt totaal niet zo, want helemaal niemand van onze klas heeft het meegekregen, dus degene die het niet nodig had voor hun huis bijvoorbeeld heeft nu een groot probleem. Het moet voor vrijdagochtend geregeld worden, en de meeste banken vragen een hoop documenten en een afspraak voor over minstens twee weken… Arianna, Karin en ik kwam hierachter nadat we om 12h naar een bank gingen en we hadden al wat research gedaan. We werden er zo enorm pissig door, want we lopen echt zo’n 300eu per maand mis, alleen omdat hij niet even wat eerder had verteld dat we een Franse bankrekening moesten hebben… Maargoed, we gaan verder proberen!
Na dit fiasco ging ik met Karin naar Auchan voor wat boodschappen en liepen we naar mijn huis, want haar afspraak met Julia en Bella ging ineens niet meer door, waardoor wij nu tijd hadden voor fascisme. In de achterkamertafel hebben we een beetje een structuur gemaakt voor de presentatie en alle losse ideeën komen langzaam in een lijn. Ik vroeg wat ze wilde drinken en ze zou graag een koffie willen, maar Cecile had een briefje geschreven dat ze het Nespresso-apparaat had gemold en of ik hem kon maken… Echt letterlijk na 5 seconden porren met een mes dat er al naast lag floepte het vorige capsuletje eruit en kon mijn HEMA-koffie erin. Ik zette voor Karin een echte Nederlandse Lungo en omdat ze suiker en melk wilde hebben we het gestolen van Cecile (#sorrynotsorry). Toen ze een slokje nam moest ze even bijkomen, want ze vond het wel hele sterke koffie. Haha, ja ik ben het denk gewend, maar ik vroeg ook in de winkel wat de sterkste koffie was daar… ^^ Ik nam ook een bakkie en we rondden alles af.
Om 15h15 ging ik weer naar school lopen om de les cultural policies bij te wonen. Dit keer was er geen presentatie, want niemand wilde de case van Ferrera doen. Daarom vertelde de lerares veel meer over Glasgow dan normaal en echt de luiheid van iedereen om me heen was de voelen. Zelfs ik had nu geen zin meer in de les en moest mezelf vooruit branden, maar het ging uiteindelijk. Want als je geen aantekeningen neemt ben je de sjaak. We krijgen namelijk open vragen en daarbij wil je natuurlijk zo veel mogelijk kennis overbrengen, vooral nu ik een mondeling examen krijg! Om me heen zat iedereen te gniffelen en zag ik mobieltjes en laptops met gesprekken voorbij komen. Bleek dat Karin naast me grappen zat op te zoeken online en naar de groep zat te sturen. Ik besloot mijn aandacht toch maar bij de les te houden, maar vond het wel komisch dat ze zo’n lol hadden.
Om 18h was de les afgelopen en hebben we buiten nog wat gekletst met Camilla, Mathilde, Guillaume, Daan, Gilsun, Gulnur en Maelle. We hadden allemaal geen zin om naar huis te gaan, want ‘huis’ stond in dit geval gelijk aan ‘huiswerk’ en na zo’n intensieve dag waren we er wel klaar mee. Maar het werd tegelijkertijd ook koud en Gulnur had zelfs een leren jasje aan! Dus gingen we toch maar naar huis. Onderweg werd het alweer schemerig en bedacht ik me wat ik die avond zou doen…
Boven eten natuurlijk!! Dus ik greep weer van alles en heb boven wat gewerkt aan mijn fascisme-presentatie totdat pa belde met het bericht dat hij aankomend weekend langs zou willen komen met Marloes, maar uiteindelijk was dat ook niet helemaal zeker. Morgen bellen we weer. Daarna had ik zin om ma te bellen en heb ik even gevideochat. Daarna nog even wat gelezen totdat mijn brein niet meer werkte en Harry Potter weer gelezen!! (gister ben ik in de Philosopher’s Stone begonnen (deel 1) ; Cecile’s dochter heeft alle delen op haar kamer staan en ik kan ze nu eindelijk in de originele versie in het Engels lezen, yay!)