Huiswerk dag

Pfffff… wat heb ik een hoop gelezen vandaag! Sorry, mijn verhaaltje is daarom niet zo boeiend denk ik.
In de ochtend heb ik mijn workout-kleren aangedaan om mezelf te motiveren om die dag te gaan. Zo kan ik mijn heup ten slotte uiteindelijk weer versterken! Maar eerst ging ik ontbijten (wat later dan normaal, omdat ik gister laat thuiskwam van de film bij Camilla - 8u30) en heb daarna gefocust op mijn remedies paper. Hier kwam ik erachter dat het toch echt wel interessant is!! Maar ook heel veel om te lezen en ook aardig lastig te begrijpen…, maar om mezelf op te peppen heb ik alvast een begin gemaakt in het officiële rapport. Ik bedacht dat hoe meer ik nu voor elkaar krijg, hoe meer tijd ik heb met Robert en Gladys van het weekend en ook hoe minder stress ik zal hebben aan het eind van het semester, aka tijdens de kerstperiode. En meer dan mijn best kan ik niet doen!
Na mijn lunch heb ik het protocol voor parijs online gezet voor de rest van de klas en heb ik mezelf ertoe gezet om aan mijn cities paper te werken (over de koffiehuizen). En dit ging ook verrassend goed! Totdat ik om 16u zo’n hoofdpijn had en gewoon niet meer normaal kon nadenken. Even op mijn bed liggen (en denken aan de komende kerst met ma) en toch maar naar de sportschool; ik had tenslotte niet voor niets mijn workout-kleren aangedaan!
Ik heb het heel rustig aan gedaan, wat betekent: eventjes lichtjes fietsen, een paar buikspieroefeningen en streches - zo weet ik zeker dat ik niet gebroken ben morgen bij mijn presentatie, maar toch wat heb getraind :)
In de avond ging ik gelijk koken. Ik wilde eigenlijk niet, maar mijn kip was zo’n beetje over de datum, dus moest ik wel… Kip, broccoli en zoete aardappel. BAM. Cecile had de hele middag in haar kantoor gezeten en kwam precies naar de keuken toen ik één stap in de keuken zette… serieus… ze vertrouwt me niet of is verliefd op me, het is een van de twee - ik ga voor de eerste. De kip heeft nog nooit zo zachtjes gegaard, maar het smaakte uiteindelijk goed. Ik deed super nep aardig tegen Cecile en andersom. Ik vergeet niet dat ze zo dom heeft gedaan, ook als ze nu zegt dat ze moe was de afgelopen weken. Ik heb het ook druk gehad en last van mijn heup gehad, dus blijf erbij dat ze me zo niet moet behandelen #zelfrespect.
Toen ik boven kwam, zag ik een berichtje van ma: “zullen we bellen?”. Dat vrolijkte me op en na het douchen hebben we een uur gebeld en ondertussen heeft ze de spullen bij elkaar gepakt die Robert mee zal nemen vrijdag. Yay! Hierna wilde ik eigenlijk een film kijken, maar ik was te moe (het was inmiddels 20h45) en dus heb ik eventjes mijn presentatie doorgekeken voor fascisme en heb ik besloten Harry Potter te lezen met chocolade en amandelen: waarschijnlijk mijn favoriete snack ever.