Bibliotheek doolhof

In de ochtend ben ik bij de sportschool geweest en er waren dit keer maar liefst 3 tot 4 anderen – een record.
Marry en ik spraken af samen naar school te gaan, want we hadden onze eerste optionele klas over nations en minorities in Centraal Europa. Voor het lokaal stonden nog wat Erasmus-studenten te wachten en Gilsun was nergens te bekennen, terwijl we dachten dat hij deze les ook zou kiezen. We namen plaats in het lokaal, waar Alice ook weer was! En er kwam nog een struggling guy binnen, dat Gilsun was – hij kon het lokaal niet vinden (het was inderdaad erg lastig te vinden, maar ik had Marry dus ). De lerares is een aardige, gepassioneerde Tsjechische vrouw die alleen een introductie gaf over eigenlijk alle vakken die we kunnen kiezen – het leek wel of ze wilde dat we wat anders zouden kiezen. Ze vertelde ons dat Euroculture studenten nog een extra research paper moeten schrijven en na zo’n veertig minuten probeerden Gilsun, Marry en ik eerst nog onder een presentatie uit te komen, en misschien gaat dat nog lukken ook, zodat we meer op de research paper kunnen focussen. We werden vroeg naar huis gestuurd, omdat het de introductieweek is. Daarom gingen we naar de Coffee Library voor een koffie en vond ik mezelf tussen twee soortement Aziaten. Gilsun is natuurlijk Zuid-Koreaans, maar Marry komt officieel uit de USA, maar haar ouders komen allebei uit Vietnam. Het was gezellig!
Om 13h15 moesten we weer bij de Faculty of Arts zijn voor onze eerste les Eurocompetence2. Hier stond de rest van de klas te wachten voor het lokaal en binnen vertelde de leraressen dat we een cultureel project moeten gaan realiseren in april in Olomouc.
Hierna zijn Marry en ik naar Hana’s kantoor gegaan (onze co-director van Euroculture in Olomouc) en hebben we wat boeken meegenomen om te lezen. Heel vreemd, maar de kantoren van leraren zijn blijkbaar kleine bibliotheken waarvan je boeken kunt meenemen voor twee weken. Ik kon natuurlijk weer niet kiezen en heb uiteindelijk vier boeken meegenomen. Misschien kan ik ze over een paar dagen weer teruggeven als ik ze niet interessant genoeg vind – ik kan toch geen vier boeken tegelijk lezen, maar ik heb ze genomen om even in te bladeren om te kijken of ik er wat aan heb.
Marry en ik zijn hierna naar de bibliotheek gegaan om te kijken hoe alles in elkaar stak en waar we konden printen voor onze Tsjechische les van morgen. Natuurlijk konden we letterlijk de deur van de ingang niet vinden. We zijn meerdere deuren ingegaan en hebben echt niets kunnen vinden dat ons naar een bibliotheek leidde. We wisten dat de bibliotheek de gehele armoury in beslag nam en dat het dus rondliep. Uiteindelijk zijn we wat mensen achternagelopen en waren we binnen, yes! Hier hebben we eerst een Tsjechisch lesboek moeten downloaden, geld op onze kaart moeten zetten, en een paar pagina’s moeten printen. Omdat mijn wachtwoord het niet deed, printte Marry het en kopieerde ik haar pagina’s – wat een teamwork! De boeken staan trouwens op niet-logische volgorde, want ik kan er echt niets vinden. Ik ga denk ik eerst even online kijken of ik er wat vandaan kan halen, anders ga ik mijn leraar mailen of hij nog wat heeft. Op dit moment denk ik aan Islamitisch cultureel erfgoed, maar ik weet niet of dat te doen is. We zullen er snel genoeg achter komen!
Het was inmiddels 16h30 en we gingen weer op huis aan. Op de campus kwamen we Leri tegen die zijn computer gaat laten maken, want die is blijkbaar gecrasht! In de gang zeiden Marry en ik dat het zo lekker rook en het kwam bij mij vandaan! Ludyvine was een curry aan het koken met wat Fransen uit mijn Tsjechische klas en ik heb even met hen staan kletsen. Ik ben erg blij met mijn buren, want ik hoor van veel mensen dat alle Spanjaarden pas om 21u of 23u beginnen met koken en veel geluid maken. Bij mij is alles (tot nu toe) vrij rustig, schoon en is iedereen aardig. De overburen heb ik nog nooit ontmoet, maar volgens mij woont er wel iemand, haha.