Uni life

Ik werd al voor mijn wekker wakker (6:37) en besloot het dus rustig aan te doen. Ik heb mijn was opgevouwen en een bijna rottende mango in stukjes gesneden voor in de koelkast, waarna ik mijn spullen pakte en naar de tram ben gelopen.
We reden met de klas naar school en hadden van 8 tot half 10 de IP-les, waar we een abstract leerden schrijven – of in ieder geval: een reminder kregen van hoe we een abstract moeten schrijven, want dit heb ik al een paar keer eerder moeten doen natuurlijk.
Na de les gingen Marejke, Gilsun, Marry en ik naar de Coffee Library voor een proper breakfast en koffie en hierna zijn Marry en ik naar de bibliotheek gegaan om in rust te leren. Ik heb veel progressie gemaakt in zo’n twee uurtjes! Er zijn nog erg veel onderwerpen en instanties die ik moet uitzoeken, maar daar hebben we dan ook twee maanden de tijd voor (met natuurlijk andere lessen tegelijkertijd).
De anderen zijn gaan lunchen om 12u, maar door mijn misselijkheid en slechte bloedsuikerspiegel (denk ik, want ik ben nog vaak benauwd) heb ik mijn eigen plan getrokken. Ik ben om half1 naar de Coffee Library gegaan voor een espresso lungo en heb mijn appeltje daar gegeten. Hier heb ik dan ook de verhaaltjes wat bijgewerkt. Voordat ik hierheen ging, deed ik in het toilet in de bibliotheek mijn oogdruppels in en zag dus even vrij weinig toen ik naar de Coffee Library liep, haha. Maar ik zag wat bekende Fransen, dacht ik, en dat bleken dus mijn buurmeisjes te zijn met een groepje vrienden.
Het studentenleven hier in Olomouc vind ik erg chill, en zeker mijn stijl! Het is erg jammer dat ik nog van vrij veel dingen last heb, maar ik denk dat ik er zeker het beste van maak! Ik geniet van de koffiemomentjes, de laptops in cafés, de bibliotheek en de geweldig mooie gebouwen om me heen. Het is erg raar, maar ik heb door dat je als persoon erg veel kunt veranderen naarmate je in een andere setting bent. In Straatsburg en in Olomouc ben ik helemaal geïnspireerd en lijkt het wel of alle kansen openliggen – ‘de wereld ligt aan mijn voeten’, terwijl ik in Nederland (sorry!) veel minder dit idee heb.
Ik heb weer geluncht bij Bistro Krava omdat ik me nog steeds niet goed voelde en het normaal wilde houden. Hier heb ik interessant met mijn laptop opengezeten en verder geweerkt aan mijn research proposal.
Hierna ben ik weer teruggegaan naar de bibliotheek, waar Lucile, Gilsun en Marry braaf zaten te studeren. Ik heb me weer erg goed kunnen focussen en heb wat wetten doorgenomen.
Om 15:30 waren we er allemaal wel weer klaar mee en ben ik naar huis gegaan. Maar eerst moest ik nog bij de DM wattenschijfjes halen, aangezien die erg hard gaan met een moeilijk oog. Ik was zo’n 16L30 thuis en heb tot 18h verder gewerkt terwijl ik genoot van een mango en wat snacks. Het ging weer wat beter met de misselijkheid.
Ik had beloofd om met Marry mee tge gaan naar de sportschool, dus om 18u zijn we eventjes gaan stretchen en hebben we wat bijgekletst over de research proposals. De richting van de onderzoeken wordt erg lastig als het met solidariteit te maken heeft en als dat echt naar voren moet komen. We zien wel wat de leraren ervan zeggen!
Thuis heb ik gedoucht en wat eten in de pan gegooid. Ondertussen belde Marloes en hebben we treintickets geregeld. Laten we in het kort zeggen dat dit niet van zijn leien dakje ging en dat het uiteindelijk tot frustraties leidde. Uiteindelijk heeft Marloes de tickets van Olomouc naar Wenen voor elkaar gekregen. Morgen moet ik Marry vragen of ze mijn ticket van Wenen naar Olomouc kan regelen. Het is allemaal erg lastig zonder creditcard. Ik heb tien minuutjes van de Koreaanse serie genoten voordat ik in slaap ben gevallen.