Memory lane

Vannmorgen werd ik voor mijn wekker wakker (ik had hem iets later gezet though, door de feestjes gister) en ben naar Marry in de sportschool gegaan. Het ging echt mega super vandaag! Ik heb veel kunnen doen zonder pijn vandaag, dus het gaat helemaal de goede kant op!
Hierna heb ik thuis weer rustig gedoucht, ontbeten en besloot ik de tekst voor nationalisme aankomende dinsdag te lezen, dus dan hoef ik daar niet over in te zitten als Marloes komt dit weekend. Hierna heb ik even een dutje gedaan en heb ik zalm en broccoli gekookt. Ludyvine (mijn Franse buurmeisje) kwam even met me kletsen en heb ik uitgelegd dat mijn gewrichten niet helemaal goed in elkaar zitten, dus wie weet zullen ze geen feestjes meer geven – ik heb het niet direct gezegd, maar ik denk dat ze het wel zullen snappen dat ik rust nodig heb. Ze wil uiteindelijk Europees directeur van human resources worden. Ik hou er wel van als mensen grote dromen hebben!
Hierna heb ik nog wat gelezen van mijn boek voor mijn IP-rapport en Islam-klas, en besloot ik om 17h het hardlopen weer eens op te pakken door vandaag een hele rustige start te maken. Plus, er ligt hier een weg tussen Neredin en Globus dat me intrigeert; het ligt tussen de akkers en bergen – vandaar dat ik daar dus heen ben gegaan. Ik heb mijn iPod opgezet met geweldige muziek van een paar jaar geleden en dus liep ik uiteindelijk met Framing Hanley tussen de akkers dat naar de tuin van pa rook, gemixt met gerookt hout van de scouting. Ieder nummer en iedere geur deed me ergens aan denken: het was een trip down memory lane! Ik heb denk maar 2 nummers gerend en de rest gelopen. Ik had overzicht op de stad in de verte met de kathedraal waar ik nog nooit ben geweest haha en aan de andere kant bergen en de langzaam ondergaande zon.
Hierna heb ik van 18h tot 19h30 nog verder gelezen en heb ik gedineerd. In de avond heb ik een beetje op mijn laptop zitten niksen nadat ik weer even met Ermelo contact heb gehad. Julian mag heel misschien naar huis en heel misschien moet hij blijven. Ik denk dat hij naar huis mag, ben benieuwd! Verder heb ik met Celia en Emilio gepraat over hoe het is om te wonen bij Cecile en ik kreeg een foto van de watersteen doorgestuurd dat me erg aan het lachen maakte. Celia moest erg lachen wanneer ik zei dat Cecile bomen knuffelt, dus ik denk dat we helemaal hetzelfde denken over de situatie x]