Home sweet home in Olomouc

Poeh, dat was lastig wakker worden. Mijn hoofd voelde als een rotsblok dat ieder moment kon kraken. Gisteravond had ik ook extreem rode ogen en ik denk dat dat zich vandaag uitte in erge hoofdpijn. Na wat stretchen ging het iets beter.
Bij het uitchecken stond een schaal appels en vroeg ik of we er twee mee mochten nemen en “of course” was het antwoord!! Ik ben alsnog even snel een soort Oostenrijkse Lidl ingelopen voor aardbeitjes, tomaatjes en snacks voor de terugweg.
Helaas regende het vandaag, maar dat drukte de pret wederom niet, want we waren wederom op weg naar Café Central! We hadden erg veel onderzoek gedaan naar een goede tent om te ontbijten, maar helaas zou alles om 9u pas open gaan of was het te ver weg van onze plannen. En gister op het menu had ik al gezien dat ik hier zou kunnen ontbijten, dus besloten we dat te doen. Dit keer was er geen rij en konden we zelf een plaatsje uitzoeken. Ra ra waar wij zijn gaan zitten: in de eerste mooie hal met links uitzicht op de grote schilderijen en rechts op de vitrine met gebakjes en natuurlijk mooie details om ons heen!
Ik genoot van een heerlijke chia pudding (serieus de beste ooit), een zachtgekookt eitje en een zwarte koffie. Marloes had een traditioneel Weens ontbijt (kaiserbroodje met jam en boter, zachtgekookt eitje, een thee en het “beste croissantje ooit”. We genoten van het feit dat dit een goedkoper ontbijt was dan als we in het hotel hadden ontbeten (nu 22eu i.p.v. 26!) en zijn voldaan weer op stap gegaan.
We liepen door de stad naar de halte Opera om daar op de rode buslijn te stappen (onze tickets van gister waren 24u geldig, dus besloten we vandaag deze route te doen!) Hier hebben we van een route door de stad genoten, maar doordat het vandaag regende, zijn we beneden gaan zitten en wad het stadsaanzicht wat triester. Ik denk dat we zo erg veel van de stad gezien hebben en daarbij natuurlijk ook aardig wat kennis op hebben gegaan (waar ik het soms op school ook over heb). Na een uur kwamen we weer terug bij Opera en zijn naar de Hauptbahnhof gegaan zodat ik op tijd zou zijn. Helaas stond er aangegeven dat mijn trein 10 minuten vertraging zou hebben, waardoor ik dus mijn volgende trein zou missen. Daardoor hebben we rustig een rondje door het station gelopen met winkeltjes en scoorden we een koffie en thee to-go. Toen we weer bij het platform aankwamen, stond er ineens dat de trein geen vertraging meer zou hebben en had ik nog maar twee minuten! We zeiden snel gedag en terwijl mijn aardbeien in mijn tas verdwenen en ik ze eruit viste, zwaaiden we nog naar elkaar en reed mijn trein weg. Het was een super leuk weekend en we zijn allebei erg blij hoe alles is gelopen. Alles was erg gezellig! Natuurlijk doet mijn heup een beetje zeer, maar doordat ik die gordel omhad en we rustig aan hebben gedaan, is het redelijk goed verlopen. Ik hoop dat we meerdere stedentripjes in de toekomst tegemoet zullen gaan!!
In de eerste trein heb ik geluncht. In Breclav heb ik gerend naar het station en terug en gingen de deuren voor mijn neus dicht en bleek de trein naast mijn vorige te staan. Gelukkig gingen de deuren nog net aan open en reed de trein naar Prerov net weg toen ik erin zat. Half buiten adem heb in de verhaaltjes van het weekend geschreven en moest ik op dit station een half uurtje wachten op mijn volgende trein naar Olomouc.
Ik was om 14h op Olomouc aangekomen en heb toen de tram naar de Bistro Krava genomen om te lunchen met het gebruikelijke. Ik nodigde Marry uit om een koffie te komen drinken en ze kwam graag. Maar door tijdgebrek namen we een koffie to-go ezijn we door de hagel, kou en wind naar de Islam-klas gelopen. Marry had een presentatie over Halal-food en ik stuurde ondertussen wat fotootjes naar familie en hierna ging de les over de voortekenen van de Siege of Vienna; mega interessant nu ik letterlijk NET uit Wenen kwam! Er kwam zelfs een plaatje in voor van het beeld waar Marloes en ik gisteravond een thee naast hadden gedronken, haha.
Na de les hadden we Tsjechisch tot 18h15 en ik moet zeggen dat het nu wel echt wat lastiger wordt qua het vervoegen van onregelmatige werkwoorden – maar natuurlijk houd ik van uitdagingen!
Hierna was ik alweer helemaal klaar, ik was hartstikke moe, maar moest nog boodschappen doen. Marry en ik zijn samen naar Globus gegaan nadat we patatjes voor haar hadden gehaald waar ze zo van houdt. Bij Globus heb ik ongeveer alles gekocht wat ik zag, want al mijn kasten en koelkast waren leeg eigenlijk, haha. De tram kwam gelukkig net aanrijden, dus konden we gelijk instappen. Wat is het koud in de avond!!
Thuis heb ik de boodschappen opgeruimd, de verhaaltjes bijgewerkt, punk gedraaid zodat de Franse buren niet meer in de keuken zouden praten (en het werkte!) en ben ik lekker gaan slapen om 10u. Morgen 7:30 met Marry naar de sportschool!