Grieperige Leonie

Helaas heb ik vannacht echt ver-schrik-ke-lijk geslapen. Ik werd driehonderd keer wakker zonder te kunnen ademen, omdat mijn neus zo verstopt zat. Ik heb mezelf naar school gesleept, waar we het om 8u gingen hebben over voetnoten onder een academische tekst – yay. Ik hing zo ongeveer over mijn bureau, maar probeerde toch geïnteresseerd over te komen en notities te maken. Na de les hadden we allemaal trek en ben ik met Gilsun, Marry, Annelot en Marejke naar café Jak Lusk gegaan voor een acai bowl en een koffie. Komen we daar aan: ‘we hebben geen acai bowl, want de bosbessen zijn op’. Okay, jammer, dat was het enige dat ik kon bestellen, dus het werd een zwarte koffie voor mij, terwijl de rest sandwiches erbij bestelde. Zie ik tien minuten later dat mijn buren allemaal een acai bowl krijgen! Toen ben ik naar de kassa gegaan om te vragen hoe dat zat en ze vertelden mij dat het is gemaakt met frambozen, in plaats van bosbessen (ja, kan mij het schelen?!) en toen bestelde ik hetzelfde in de glutenvrije versie. Even later kreeg ik een variant met gluten, die Marejke opgegeten heeft en daarna kreeg ik een heerlijke en goede versie voor mezelf. Onder het ontbijt praatten we wat over het huren van een auto voor Budapest en wilden er een paar ook naar Zagreb. Het ligt nogal uit de route, maar volgens mij willen ze er een heel avontuur van maken in 3-4 dagen. De vriend van Marry is ook van plan mee te komen en zo wordt het een heuse roadtrip. Ik ben eigenlijk in voor alleen Boedapest, maar ik ga niet mijn zin doordrammen, want met al die culturen merk je dat je zachtjes je mening kunt uiten in plaats van zo direct zijn als een Nederlander, haha.
Na mijn heerlijke ontbijt viel ik ongeveer neer van moeheid en ben thuis heerlijk een klein uurtje gaan slapen/liggen, waarna ik me goed kon concentreren op het lezen van mijn Islam-boek over cultuur in Irak. Toen ik mijn lunch voorbereidde in de keuken, kwam mijn buurmeisje Ludyvine met tranende ogen naar me toe met de tekst ‘sorry sorry maar ik heb net de serie van 13 november van Parijs afgekeken op Netflix’. Wat een toeval; ik was die serie net begonnen gisteravond!! Dat gaf me het goede idee om nog een aflevering te kijken tijdens de lunch (allemaal in het Frans natuurlijk: Frans gesproken met Franse ondertiteling, zodat het niet helemaal zonde van mijn tijd is) omdat ik toch wel een beetje ziekjes was vandaag. Deze aflevering ging over Bataclan, erg indrukwekkend hoe het is neergezet in een documentaire.
Hierna kwam Marry de dekens halen voor het matras van Marejke, want haar vriend Broc komt dit weekend. Ik besloot nog wat te lezen en om 17u naar Globus te gaan voor wat boodschapjes en een frisse neus. Ik kwam weer terug met twee grote tassen en 1000 kroon verder, wat me verbaasde. Ik heb dan ook de financiën gedaan in de avond en zie dat hier de financiën eigenlijk aardig oplopen. Het uiteten gaan is veel goedkoper dan boodschappen hier, maar omdat ik overal moeite heb met eten, ga ik vergeleken met de klas heel veel thuis eten, en ben ik dus aardig wat geld kwijt. Vooral de glutenvrije en melkvrije producten hebben een prijskaartje, waardoor het zelfs een stukje duurder is dan in Frankrijk gek genoeg!
In de avond heb ik op mijn bed gelegen om mijn lichaam wat rust te gunnen – eindelijk en heb een halve ‘City of Bones’ film gekeken… een van mijn favorieten!!