Eindpresentatie IP

Vanmorgen werd ik soortement fris wakker om 6u en heb mijn presentatie nog wat doorgenomen, terwijl ik genoot van mijn ontbijtje in de zon in mijn kamertje. De schoonmaakster maakte de bedden op in de kamer naast me (die van mijn vorige Franse buurmeisjes) en ik gok dat ik binnenkort nieuwe buren heb!
Om half negen nam ik de tram en ben naar school gegaan. Gek genoeg was ik de enige uit Neredin die deze tram nam en genietend reed ik naar school, totdat de tramconducteur kwam en ik in een boze droom stommelde. Trots liet ik mijn kaartje zien dat ik net had ingecheckt, en hij zei iets in het Tsjechisch. Ik moest eruit met hem (gelukkig precies bij mijn stop voor school) en daar zei hij dat ik een boete had. Ik zei dat ik net had ingecheckt maar toen ik op het ticket keek, was het van de 21e! Ik kon mijn ogen niet geloven, het was echt net magie. Ik had zeker ingecheckt en had het in mijn portemonnee gedaan, maar ineens 1. klopte de tijd niet dus de machine was kapot, of 2. het kaartje was ergens gevallen en in stof veranderd, want het was er echt niet. Nu ik dit schrijf kan ik het nog niet geloven maar ik gooi het op “het lot”. Kortom, ik kwam er totaal niet onderuit terwijl ik half heb gebeggd op de grond maar hij “sprak geen Engels en ik had een bon”. Ik weigerde te tekenen voor iets dat ik niet had gedaan maar kreeg de boete in mijn handen gedrukt.
Omdat ik nu te laat was voor de presentaties van 9u moest ik rennend naar school en op de deur kloppen. Gelukkig was Camilla nog later en was het allemaal geen probleem. Helaas was ik de hele ochtend van slag want ik snapte er echt geen bal van; WAAR WAS DE TICKET?!! Maar om 11u ben ik met Camilla de stad ingegaan en besloot ik de boete gelijk te betalen en er niet meer aan te denken.
We liepen naar school terug om 12u (wij waren als enigen om 11u klaar, de rest om 12u) en toen ben ik met Iida, Helena, Mathilde, Karin en Ariaan (uit London) gaan lunchen. We namen een take away bij Green Bar en zijn in mijn favoriete park gaan zitten. Hier heb ik mijn peer review en presentatie nogmaals doorgenomen en om 14 moesten we terug zijn in het klaslokaal. De Straatsburgklas kwam halverwege en samen liepen we dus terug.
In de middag heb ik mijn peer review gegaan voor de koffiepauze en het ging goed! Om 16h hadden we gratis koffie en fruit en heb ik met Camilla gezeten. Ineens kwam de lerares uit India bij ons zitten en begon ze te praten over het feit dat niemand naar Pune gaat dit semester! Ik vertelde haar maar niet dat ik was geaccepteerd en dat ik naar Mexico ga... haha.
Ik was de laatste presentatie van de dag en ik had alles klaargelegd op tafel. Ik begon aan mijn presentie van mijn rapport over Irak en halverwege merkte ik ineens dat ik geeneens op mijn aantekeningen had gekeken en dat het hartstikke goed ging! Na afloop vertelden de leraren dat ik een “Very very very very very good” presentatie had en dus was ik erg tevreden.
Na afloop wilden we natuurlijk vieren dat we officieel klaar waren met dingen waarvoor we cijfers krijgen dit semester (het project van de week is zonder cijfer) en dus gingen we naar de tunnel “voor bier”. Camilla en ik voelden ons niet gelukkig hier en gingen samen naar Long Story Short voor diner en een drankje. Het was heerlijk! Hier konden we even ontkomen van de drukte, kletsten we heel wat bij en hebben we het eerste jaar van Euroculture gevierd.
Hierna ben ik met Camilla naar haar dorm gelopen bij Envelopa en ben ik met de tram naar huis gegaan. Ik was erg moe, dus was gelijk naar bed gegaan na een heerlijke douche. Om 22h lag ik rustig en hoorde ik niets van mijn buren!