Cuba-presentatie

Ik werd wakker met een berichtje van Karin; ze is aangekomen in Mexico-City en vroeg wat mijn plannen zijn van de week. Helaas is dit precies een week dat ik iedere dag op school moet zijn, dus ik ben benieuwd hoe veel we kunnen afspreken, maar we maken er wat van! Vanochtend werd ik weer erg moe wakker, maar nadat ik een douche had genomen en mijn ochtendroutine door was gelopen, was ik weer energiek! Ik besloot geen oefeningen te doen, aangezien ik er soms mijn focus door verlies en die heb ik vandaag erg nodig!
Terwijl ik mijn ontbijtje nam, merkte ik wel dat mijn spieren af en toe spastisch waren en trilden, maar dat nam niet weg dat ik de dag gewoon weer erg vrolijk begon. Ik heb mijn emails doorgekeken en zag dat mr. Schumann had gereageerd op mijn thesis proposal en dat was niet verkeerd, want zo kon ik gelijk antwoord geven en zo krijgt het wat meer vorm. Hierna heb ik mijn blogs bijgewerkt en heb ik mijn presentatie voor Cuba nog wat doorgelezen met mijn pan de muerto. Ondertussen kwamen de constructiemensen weer gezellig drilboren voor mijn deur.
Aan het eind van de ochtend heb ik weer een stukje gelopen naar het eekhoornpark. Hier heb ik heerlijk in de zonneschijn gelopen en merkte ik dat ik niet eens gelijk hoefde te zitten! Ik heb toch besloten even te zitten en naar de bomen en eekhoorntjes te kijken voordat ik terugging naar Coyoacán centrum en Superama om wat water te halen. Thuis had ik eerlijk gezegd geen zin meer in mijn presentatie en heb dus besloten aan mijn thesis te werken. Ik heb een beetje clarity in het geheel gebracht en ben toen om 16h15 naar school gegaan. Ik had inmiddels een enorme hoofdpijn ontwikkeld, maar dat drukte de pret niet, want ik had om 17h mijn presentatie over UNESCO’s Che. Het ging goed; ik had niet eens door dat ik niet naar mijn aantekeningen keek en vertelde gewoon alles om het onderwerp heen. De leraar bleek bij UNESCO gewerkt te hebben en wist veel van het onderwep af, dus ik hoop dat het origineel genoeg was, haha. Ik denk dat ik het over het algemeen goed heb gedaan. De andere presentaties waren ook erg interessant; over telecommunicatie, immigratie en human rights in Cuba. We bleven tot 19:45 op school en waren de laatsten die weggingen. Het was al donker geworden en mijn rug deed erg pijn aan het eind; tijdens de presentaties wiggelde ik op mijn stoel en heb mijn rug geprobeerd te ondersteunen, maar het was niet zo’n groot succes. Ik was blij dat ik naar huis kon en nam de bus met Joyce en Celia. Om 20h30 was ik thuis. Gelukkig is de buurt achter mij erg veilig en kon ik zonder problemen naar huis. Hier heb ik nog wat gegeten en toch nog eventjes The 100 gekeken als beloning voor mijn presentatie, haha. En ik ging dit keer om 22h slapen!