Eerste dagje reUNI

Moe werd ik wakker, maar wel enorm excited om mijn klasgenootjes weer te zien!! Mijn wekkertje stond om 8u en na mijn Straatsburg Euroculture-trui aangetrokken te hebben, ging ik beneden ontbijten met Valentina. We hebben het erg gezellig met veel gespreksstof! Ze wilde weten hoe het er het eerste semester hier aantoe ging, en ik vertelde haar dat ik dat buiten nog even zou verder vertellen, haha.
Om 9:30 hadden we de introductieles van Valentin, dus gingen we om 9u naar school lopen. Ik leidde de weg, aangezien het allemaal nieuw is voor Valentina. We waren een van de eerste, want toen we in de gang liepen hoorde ik al wat stemmen die ik herkende en toen we de hoek omkwamen, zei ik ‘hoor ik daar Ariannaaaaa?!’ We vonden het allemaal erg leuk om elkaar weer te zien na de IP in Olomouc. Zo stroomde de klas voorzichtig bij elkaar en was iedereen enorm enthousiast. Onze room bleek ineens geboekt te zijn door een ander, dus moesten we naar een ander lokaal. Hier zaten we in een kringetje en deed Valentin het beginwoord. We kregen blocnotes, pennen, keycoards en totebags. Na een ronde thesis topics en algemene informatie dat dit semester een ‘weird, strange, rocky one’ gaat worden (door stakingen en het coronavirus), kwam meneer Kostka even gedag zeggen. Hij vertelde ons dat we van harte zijn uitgenodigd in Parijs om de 2e semester-studenten te vergezellen, maar het HOEFT niet (met verwijzing naar de vorige problemen van onze trip naar Parijs dat niet werd vergoed maar wel verplicht was en dus wat boze studenten opleverde).
Na de les mocht ik even met Valentin apart spreken over mijn gezondheidstoestand en hij vertelde me dat het het belangrijkste is dat ik nu focus op de drie intense weken school, zodat ik dit semester in Straatsburg sowieso afsluit. Dan kan ik kijken of ik aan mijn thesis kan werken en anders is het geen probleem dat ik het een half jaar uitstel (en het dus vanaf Nederland zou kunnen schrijven). Dit is aan de ene kant wel een geruststellend idee, maar aan de andere kant ook niet, want ik wil die thesis nu afhebben ook!!
Na die informatie zag ik mijn klasgenoten naar de cafetaria gaan en ben ik naar buiten gelopen om mijn paraplu uit te testen, maar vooral om even een luchtje te scheppen en ma te bellen om het erover te hebben. Ik ben teruggelopen naar mijn klasgenootjes om het proberen uit te leggen, maar dat lukte niet helemaal, dus na wat geruststellingen vroeg ik of Arianna even mee naar buiten wilde komen, zodat we het er even over konden hebben. Zij zou gedag zeggen tegen de rest van de klas toen ik weer terug naar huis liep, want de les van 14-17 kon ik niet aan als het nu pas 11h30 was!
Thuis kwam ik aan met wat trek en heb ik de spruitjes schoongemaakt en de kip in de pan gegooid met wat Griekse kruiden (wat een erg goede keuze was). Ik maakte de pan schoon (jaja Cécile, ik ben goed bezig hoor ;-)) en helaas merkte ik dat dat al veel te veel voor me was, dus ben ik naar mijn bed gegaan om te slapen. Het slapen is niet gelukt, maar het liggen wel, en ik denk dat dat ook maar beter is dan niets. Verder heb ik veel over het gesprek met Valentin nagedacht en begin ik te denken dat het misschien niet verkeerd is om naar huis te gaan en dan voor school terug naar Straatsburg te komen (Helena uit mijn klas woont in Zweden en vliegt over voor de lessen!!), maar ik zie wel hoe het verder deze twee weken zal gaan. Ik kon helemaal niets met vermoeide spieren en pijn overal en zelfs diclofenac werkte niet en gaf me alleen een hele opgezette buik; en toen ik op het medicijn keek, stond er dat er LACTOSE in zit, terwijl ik dit juist vermijd voor de buikpijn!! Het wordt dus opzich kiezen… ook al heb ik het idee dat de medicijnen niet helpen, dus misschien is de keuze dan toch snel gemaakt. Ik heb op verzoek van het thuisfront een warmwaterkruik gemaakt met wat thee en zo heb ik Insurgent gekeken en ervan genoten. Het voelt wel erg vervelend al wetende dat ik aan mijn thesis moet werken, maar het niet kunnen. Mensen in mijn naaste omgeving weten dat ik eigenlijk niet stil kan zitten en altijd wel graag naar buiten wil of de meest random dingen uit wil zoeken, maar helaas zit dat er momenteel eventjes niet in. Maargoed, die Leonie komt vast wel weer naar boven.
Om 18h30 kwam Valentina nog even gezellig kletsen boven en heeft ze me de dingen van de dag verteld, maar zo te horen heb ik niet veel gemist bij deze introductieles. Ik heb haar ook gelijk uitgelegd wat er qua gezondheid aan de hand is en ze wil me met alles helpen, dus dat is erg lief. Om 19h moest ik bij Cécile komen voor “info” en dus ging Valentina mee. Ik at tegelijkertijd nog wat en zo hebben we geen info gekregen, maar ben ik wel twee kussens rijker en een bedtafeltje, zodat ik in mijn bed huiswerk kan doen. Ook vond ze het schandalig hoe Nederlandse dokters mij behandelen en gaat ze zoeken naar een Franse reumatoloog als ik dat wil. Dat is erg aardig!
Boven aangekomen was ik kapot en ben ik na wat hele lieve berichtjes te hebben gelezen van Iida, Maelle, Karin, Lucile, Guillaume en Arianna lekker gaan slapen om 21h30.