Verdwaald in een paleis

Vanmorgen werd ik eerlijk gezegd redelijk goed wakker na alle ellende van gister. Ik maakte me klaar om weer eens als vanouds naar de markt te gaan! Toen ik om 8u beneden kwam, zei ik Cécile even gedag en aan haar gezicht te zien vond ze het leuk dat ik mijn oude routine weer inging, haha.
Met heerlijk weer liep ik naar de markt toe – en met ‘heerlijk weer’ bedoel ik wel wat koud (7 graden denk) en een beginnend zonnetje. De straat is afgezet aan het eind van de straat door de constructie van een gebouw; ik ben benieuwd of ik het eindresultaat nog een beetje mee kan maken…. Heb ik dus toch weer met constructiemedewerkers te maken, haha, maar dit keer niet direct voor mijn huis gelukkig.
Bij de markt was het al gelijk weer gezellig en alles was nog hetzelfde: het paadje met kleding buiten, de vrouw met gegrilde kip buiten, en binnen de groente- en zuivelkraampjes. Ik wilde graag bij mijn oude vertrouwde kraampje appels en peren halen, maar helaas waren er geen peren en vond ik de appels niet zo prachtig eruitzien, dus heb ik ze dit keer bij een ander kraampje gehaald. Voldaan liep ik terug en begon ik met mijn ontbijtje.
Tijdens mijn ontbijtje kwam Valentina me vergezellen en samen kletsten we de tijd vol totdat we om half 10 op moesten schieten, de deuren/ramen dichtdoen (die altijd vastgeklemd zitten buiten), spullen pakken en naar school.
Dit keer hadden we les op Palais Universitaire, wat dus nog verder lopen was ook, en toen we daar waren, wisten we niet welk gebouw van het gebouwencomplex we moesten hebben. Na de locatie toegestuurd te hebben gekregen van de klas, kwamen wij ook in de les terecht. Het was een prachtig gebouw! Hetzelfde als de rondleiding van het eerste semester waar ik ook eens wat posters heb moeten brengen voor het project met Kostka. Aan de naam te zien, gok ik dat het een paleis was geweest met allemaal kolommen en griekse beelden. We hebben alleen 3 introducties gemist van Daan, Helena en Arianna, en verder hebben we hier wat besproken over academisch schrijven voor een PhD. Om 11u waren we al klaar en konden we weer naar huis!
Ik kletste nog wat met klasgenootjes en liep met Arianna naar huis; zij met haar fiets aan de hand en ik met de benewagen. We liepen door de stad zelf, langs het water en toen de gewoonlijke route terug. Ze woont vlakbij het busstation, dus dat is zo’n kwartiertje vanaf mij als het goed is! Het was erg gezellig om even te praten met Ari over onze toekomstplannen en het leven zelf, haha.
Thuis heb ik wat geluncht en in de middag heb ik geprobeerd aan mijn thesis te zitten, afgewisseld met 2 korte middagdutjes. Maar dat ging niet gelijk, want ik was ineens mijn oplader van mijn laptop kwijt!! Ik wist ook gewoon echt zeker dat ik hem had meegenomen, maar op wonderbaarlijke wijze was die verdwenen. Alle tassen en alle hoekjes boven en beneden heb ik doorgekeken, en uiteindelijk had ik hem gevonden, maarja, dat verbruikte natuurlijk wel de nodige energie ook. Ik begon het huiswerk aan mijn bureau, maar door de rugpijn was dit niet te doen; vandaar dat ik nu heerlijk op mijn bed lig met het tafeltje dat Cécile gister had geregeld. Helaas werken de kussens nog niet helemaal mee, maar daar ga ik vast nog wel wat aan doen. Het is nu bijna 19u, dus tijd voor Leonietje om haar oefeningen te doen, te douchen en te gaan slapen. Morgen weer een dag! Ik ga proberen in de ochtend wat meer te doen aan mijn thesis, want vandaag heb ik er met alle moeite één uur en drie minuten uit weten te halen.