Straatsburg in de regen

Om 6u ging mijn wekker, maar ik ging er pas na tien minuten sudderen uit. De vogeltjes zingen prachtig in deze tuin! Mijn tas lag al klaar en nam hem mee naar mijn ontbijtplek op de witte bank in de woonkamer. Pasha was nergens te bekennen en dus kon ik in rust en vrede mijn L’Or koffie maken, mijn appeltje en peertje snijden en eieren klaarmaken. Het hele ontbijt heb ik genoten van het langzaamaan lichter worden buiten.
Boven las ik nog wat in Wabi Sabi na het schrijven van mijn blog en begon ik aan mijn thesis. Ik moet zeggen dat het nog redelijk ging volgens mij, maar aangezien het een Franse bron is, is het nogal lastig snel te lezen. Maar ik kom nu ook tot de conclusie dat snel lezen niet altijd beter is, dus misschien mis ik op deze manier niets, of weinig. Ik wisselde het af met wat Japans en ben weer verder gegaan. Het was een regenachtige dag en ik twijfelde eigenlijk de hele ochtend om toch even naar buiten te gaan of niet. Ik deed het niet, want Valentina en ik hadden afgesproken in de middag even naar de stad te lopen en dus zou ik niet te veel gekkigheid moeten doen, vandaar dat ik me rustig hield. Ik werd ondertussen wel erg misselijk van het leren en ik weet nog niet echt precies waar dat nu door komt; of van het zitten op een stoel (want dat liggen op mijn bed met vervelende kussens is toch niet zo ideaal) of van het focussen…
Ik maakte tijd voor mijn lunch om 12h en ondertussen kon ik skypen met ma. En zo merkte ik dat ik toch eigenlijk best druk ben de hele dag door; als ik niet aan mijn thesis zit is de reden dat ik moet slapen of even een momentje voor mezelf moet hebben door een wandeling te maken, maar vandaar dat ik dus misschien niet al te veel van me laat weten; dit blog is dus heel wat waard op deze manier!
Na de lunch ben ik weer even door gaan lezen boven, maar was een petit peu afgeleid door de groepschat en Karin, haha. Om 14h stuurde ik Valentina een herinnering voor onze wandeling, maar door de regen wilde ze niet meer en ben ik alleen gegaan. Paraplu mee, hoppa! Ik heb wat straatjes doorgelopen en ben door de quartier historique (historische wijk) gelopen; de architectuur is supermooi in heel Straatsburg, erg divers. Ik twijfelde nog om een bakkie bij Karin te doen, maar ik voelde me op dit moment al helemaal misselijk, dus zo ben ik maar naar huis gelopen. Alhoewel ik wel moet bekennen dat ik het niet kon laten om toch nog naar Biocoop te gaan voor chocoladeamandelen die je zelf kunt scheppen. Ik heb er een paar genomen voor het weekend en zag lactosevrije yoghurt, dus dat was ook top.
Thuis zette ik mijn parapluutje uit beneden en stuurde een berichtje naar Valentina dat het tijd was voor thee. Met heerlijke zoethoutthee zat ik op de witte bank en durfde zij op de blauwe te zitten en zo hebben we wat bijgekletst, vooral over onze vorige opleiding. Zij heeft political sciences gestudeerd vlak voor deze master, dus dat is toch wat anders.
Om 17h ging ik naar boven en heb Allegiant gekeken, want op dit punt was ik zo misselijk dat ik echt niet verder kon lezen. Ik heb het idee dat ik wel aardig op de goede weg ben, maar de structuur/rode draad is nog even lastig te vinden momenteel; dat komt vanzelf wel. Ik doe mijn best, maar geef mijn gezondheid de prioriteit. Want zeg nou zelf, als je hartstikke misselijk bent met hoofdpijn dan kun je toch niets goeds schrijven! De film heb ik af en toe op pauze gezet voor wat snacks en dus duurde die tot half 9. Ik kon een heerlijke douche nemen en om 21h nog wat in mijn nieuwe vampierenboek lezen en slapen.