Vreselijke kantinejuffrouw - Reisverslag uit Straatsburg, Frankrijk van Leonie Verkade - WaarBenJij.nu Vreselijke kantinejuffrouw - Reisverslag uit Straatsburg, Frankrijk van Leonie Verkade - WaarBenJij.nu

Vreselijke kantinejuffrouw

Blijf op de hoogte en volg Leonie

26 Oktober 2018 | Frankrijk, Straatsburg

Nadat ik gister Cecile en Maria even niet wilde zien (en ik mijn bord nog steeds boven heb liggen), heb ik maar weer op mijn vrolijkst en normaalst Bonjour! Gezegd tegen Cecile die ik beneden tegenkwam. Na mijn ontbijt heb ik boven mijn verhaaltjes bijgewerkt, lunch gemaakt en ben ik naar het mooie oude ‘psycho’-gebouw gelopen, waar ik die dag minorities had.
Vandaag ging het over nieuwe minorities, zoals gender issues en Franssprekende belgen in Antwerpen, etc. Het was erg interessant!
Om 12h hadden we pauze en gingen Arianna en ik naar de kantine van Gallia (de rest van de klas konden we uiteindelijk niet meer vinden). Daar nam Arianna haar bord met eten mee naar een plek om te zitten met mij. Ik had mijn eigen lunch meegenomen en normaal gesproken is dit geen probleem bij die andere cafeterias. Maar nu…. Nu kwam er gelijk een kantinejuffrouw naar me toen en zei heel boos: “Als je geen eten van de kantine hebt, mag je hier niet zitten. Dit is alleen voor mensen die hier een maaltijd halen!!”. Dus Arianna en ik liepen beduusd verder (zij met een volle tray eten en ik met eten in mijn tas). We gingen in een andere hoek zitten van de kantine en hoopten dat ze niet terug zou komen. Het plan was dat ik een appel zou halen met Arianna’s kaart (want ik heb geen geld op mijn kaart gezet omdat ik toch niet in de kantine kan eten). Ik ging dus in de rij staan van de bar waar je koffie/thee/fruit kan halen en haalde een appel voor 70centjes. Ik ging terug naar Arianna en at natuurlijk gewoon mijn lunch en had mijn appel in mijn tas. Na een paar minuten kwam die vrouw naar ons toelopen en ik zweer je dat het geluid van JAWS in mijn achterhoofd speelde tuuudummmtuuuudummm toen ze ons naderde. En wat werd ze me toch boos (in het Frans)! Ze zei iets in de trant van: “Wat flik je me nou, ik zei toch dat je weg moest gaan, je mag hier alleen zitten als je eten haalt, ik ben toch niet stom?!” Waarop ik zei dat ik die appel had gehaald in hun kantine en ze keek me zo verschrikkelijk achterlijk aan toen ze zei:”Ahh je denkt dat je me kunt foppen. Wij verkopen zulke appels niet!” En wij zeiden dat dat totaal wel zo was en dat het geen maaltijd was sowieso. En toen zei ze dat ik nu weg moest gaan en liep ze weg voordat ik haar de bon kon laten zien (niet dat het wat uitgemaakt zou hebben). Iedereen om ons heen keek ons vreemd aan natuurlijk en ik besloot maar weg te gaan en vond het maar dom, maar veel kon het me eerlijk gezegd niet schelen, want die vrouw heeft klaarblijkelijk zelf problemen. Ik ging naar buiten en Arianna at haar eten op. (het lijkt wel of ik allemaal problemen aantrek, jongens, maar ik beloof je dat ik gewoon heel braaf en normaal ben hoor, haha. Ik kom gewoon voor mijn rechten op ;).
Ik ging aan de rivier zitten in het zonnetje met uitzicht op de St. Paul’s kathedraal en het oude Gallia-gebouw. Ik zat er eerlijk gezegd heerlijk. Na vijf minuten kwam Arianna me vergezellen en hebben we gekletst over Europa. We hadden het prima naar ons zin! Daarna gingen we bij de Carrefour wat drinken en nootjes halen voor bij de film die middag en gingen naar de les.
Hier gingen we de film ‘Welcome’ kijken, wat over vluchtelingen ging. Het was dit keer een erg boeiende film en we zaten allemaal gezellig bij elkaar. We hadden allemaal wat lekkers bij ons, haha, dus er hing een relaxte sfeer. Het was helaas de laatste les minorities… nu moeten we een film gaan maken (ik met Camilla over Italiaanse minorities).
Na de les was het nog steeds zulk mooi weer om 16h, dus wilden we allemaal niet naar huis. En het was tenslotte vakantie! Dus gingen we naar een cafeetje dat ‘Chez mon ex’ (bij mijn ex) heette en hebben we gezellig koffie/warme choco gedronken.
Om 17h zeiden we elkaar gedag en had ik nog geen zin om naar huis te gaan, want ik had toch geen plannen en het was mooi weer, dus besloot ik met Gulnur mee te gaan, want die wilde ook niet naar huis haha. We gingen de stad in en ze zocht een paspoorthouder die we niet konden vinden. We zijn onder andere flying tigre ingegaan, waar ik Halloween-chocolaatjes voor Maelle kocht voor die avond; we hadden een Halloween-avond gepland. Met Gulnur was het gezellig! Eindelijk konden we samen afspreken en kletsen. Ze vertelde me dat het met Guillaume toch niet gaat werken en dat ze gewoon vrienden zijn.. aww, jammer! Maar het was goed om even bij te praten. We kregen honger en het had geen zin om eerst naar huis te gaan en dan naar Maelle dus eindigden we bij Pur en haalde ik weer een heerlijke herfstcrumble. Toen we hier zaten kreeg ik een berichtje van Maelle dat ze persoonlijke problemen had en dat ze dat eerst moest regelen, dus ging onze filmavond niet door :(. Gulnur en ik bleven wat langer zitten en liepen nog wat door de stad. Het werd inmiddels aardig koud en ik wilde ook niet al te laat thuis zijn, dus liepen we richting huis. Zij moest nog wachten in de stad, want zij had een date om half tien, haha. Om 20h30 was ik thuis en heb mijn sfeerverlichting weer aangezet. Ik heb Mr. En Mrs. Smith gekeken in mijn bedje en ben toen heerlijk gaan slapen. Jammer van de Halloween-filmavond die niet doorging, maar ik heb wederom een erg leuke dag gehad - volgens mij heb ik nog geen ene slechte dag gehad hier!

  • 27 Oktober 2018 - 06:43

    Ma:

    Volgens mij heb jij het daar inderdaad prima naar je zin.
    Is het geen idee om 5 december te vieren met elkaar, klein cadeautje met een gedicht na loodje getrokken te hebben met kruidnootjes.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Leonie

Hola! Voor mijn Euroculture studie verhuis ik ieder semester naar een ander land. Straatsburg en Olomouc zijn mooie herinneringen geworden en momenteel mag ik de wonderen van Mexico meemaken... en ik leg ze iedere dag vast! Dit is mijn persoonlijke visie van de wereld en het deel dat ik hiervan uitmaak. Ik wens je veel leesplezier! Hasta luego!

Actief sinds 06 Sept. 2013
Verslag gelezen: 234
Totaal aantal bezoekers 83977

Voorgaande reizen:

29 Februari 2020 - 23 Mei 2020

Euroculture in Straatsburg - laatste semester

01 Augustus 2019 - 03 December 2019

Euroculture in Mexico-City

05 Februari 2019 - 01 Juli 2019

Euroculture in Olomouc

01 September 2018 - 21 December 2018

Euroculture in Strasbourg

03 September 2013 - 21 December 2013

Studeren in Besançon

Landen bezocht: