Ik word overal uitgezet!

Wederom was de eerste activiteit van de dag: de markt. Ik had niet zo veel nodig, dus haalde broccoli, paprika, courgette en zoete aardappel.
Hierna lekker op de bank ontbeten en daarna ben ik boven wat huiswerk gaan doen. Om 11h15 was ik in de sportschool te vinden. Hier heb ik weer wat individuele oefeningetjes gedaan, niets te gek, en ben toen naar huis gegaan om me klaar te maken.
Ik wilde graag douchen, lunchen en naar Karin voor onze fascisme presentatie, maar Maria was in de badkamer haar haren aan het verven, dus besloot ik eerst te lunchen en daarna te douchen. Toen ik water ging koken voor de eieren, zei Cecile weer: “Leonie, je bent de deuren vergeten op slot te doen. En als er ingebroken wordt, is het jouw schuld”. Ik was sprakeloos. Echt sprakeloos. Dat was nu echt een perfect voorbeeld als met een mond vol tanden staan… ik zei dat ik het had gedaan en (nu op een boze toon) zij zei van niet en dat ze me had gezien toen ik wegging - say whuuut houdt ze me in de gaten?!. Ik vroeg haar heel netjes of het Maria geweest zou kunnen zijn en dat had ik beter niet kunnen doen… ze ging uit haar slof!! “Waarom schuif je altijd de schuld op een ander af? Waarom is het altijd Maria’s schuld? Het is jouw schuld!” Echt hoor, ik kon helemaal niets inbrengen, want ze liet me geen moment aan het woord… Ik probeerde te zeggen dat dat allemaal mijn bedoeling niet is, maar ze liet me gewoon niets zeggen en dus legde ik alles weer terug in de koelkast en ben ik naar boven gegaan met een thee. Ik kon het niet geloven… Ze gelooft mij niet, geeft me geen kans en ik doe alles fout. Ik begon zelfs te denken aan verhuizen, want als het iedere keer op deze manier moet gaan wil ik hier niet nog een paar weken zitten, vooral niet in de leukste periode van het jaar! Ik kon Maria gelukkig uit de badkamer krijgen met half-rood-ingesmeerd haar en kon snel douchen. Ik heb me even teruggetrokken op mijn kamer met muziek en maakte me klaar om naar Karin te gaan. Die lunch kon me gestolen worden, ik wilde zo snel mogelijk weg.
Toen ik weer beneden kwam, had ik het geluk dat Cecile naar bed was en kon ik wat dingen mee grissen om onderweg te eten en ging naar de stad.
Om 14h45 sprak ik met Karin af bij Au5 voor een koffie en om aan onze presentatie te werken. Hier was het super halloweenachtig versierd en had de bediening heksenmutsen op, haha. Ik kon mijn huisfrustratie uiten en na vijf minuten aan onze presentatie gezeten te hebben, kregen we een menu op tafel gelegd en zei de eigenaar dat we iedere 30 minuten moeten bestellen of weg moeten gaan. Wow, hier werd ik dus ook al weggestuurd. We besloten weg te gaan, want anders zou het wel een heel dure grap worden.
Bij haar thuis hebben we tot 18h aan de presentatie gewerkt en zijn we erna naar de stad gegaan (ook al woont ze in de stad) om eten te halen, want we konden haar keuken niet gebruiken. Ik nam gebruik van de gelegenheid om naar Auchan te gaan voor wat boodschappen en Karin ook (ook in Halloween-stijl overigens). We zijn geëindigd bij een Mexicaanse toko waar ik glutenvrije maiswraps heb besteld. Het was lekker, maar thuis zijn ze beter gevuld en smaken ze precies hetzelfde :)
In de avond hebben we een aflevering gekeken van ‘how to get away with murder’ en daarna heeft zij haar jongensproblemen nog even uitgelegd, en ik ben altijd een luisterend oor, dus dat was even goed voor haar. Na een uur hebben we nog een film aangezet: ‘The Arrival’. Top film! Daarna was ik zoooo moe en wilde eigenlijk nog niet naar huis ^^ maar ben toen toch maar gegaan na wat advies gevraagd te hebben. Thuis zag ik dat Bethany bij Maria slaapt omdat er een tandenborstel bij ligt en zij morgen samen op vakantie gaan naar Dusseldorf.