Lachende moeders en moeilijke wasmachines

Es tut mir leid, maar vandaag heb ik wederom niet zo veel uitgespookt. Maar dat neemt niet weg dat het geen leuke dag was vandaag!
In de ochtend heb ik lekker ontbeten (voor hoever mijn misselijkheid het aankon) nadat ik mijn was in de wasmachine had gedaan - helaas voor de laatste keer ontbeten in rust en vrede, met nadruk op het laatste.
Om 9u had ik weer met Anthony afgesproken om hem Frans te leren en vandaag bedacht ik me dat het leuk zou zijn om de verleden tijd aan te pakken. Ik wist dat ik hier niet zo goed in was, maar jongens jongens, ik ben hier gewoon slecht in. Dus ik leer er ook nog wat van haha!
Daarna heb ik mijn artikel voor volgende week gestuurd naar Haumesser, dus ik ben lekker aan het voorwerken. Daarna bedacht ik me dat het super chill zou zijn als ik alvast wat zou doen voor mijn remedies paper (het rapport waar iedereen verschrikkelijk bang voor is, en daarom niet durft te beginnen - maar ik denk dat dat nogal dom is; zo wordt je er alleen maar banger voor door de tijdsdruk!). Vol goede moed begon ik te lezen hoe de relaties tussen Ierland en het Verenigd Koninkrijk aan puin werd gebracht door de IRA, en zag dat het bestand uit 130 pagina’s bestond, en dat het alleen de rechtszaak van 1978 was; hij is in 2018 opnieuw bekeken en dus is daar ook een lekker lang bestand van. Niet te vergeten de Committee of Ministers moeten een document opstellen en nog wat press releases, dus al met al heb ik zat te doen.
Ik besloot om 12u te kijken hoe het met mijn was was, maar zag tot mijn grote verbazing dat er stond ‘Pompe bouchée’. Zo goed is mijn Franse wasvocabulaire nu ook weer niet, maar kon wel gokken dat dit niet veel goeds kon betekenen… (het betekent na checken: pomp verstopt). Ik heb met drang die deur opengekregen en mijn zeiknatte kleren uitgewrongen (heel erg slecht plan voor mijn polsen!) Om ze vervolgens op te hangen. Je hoorde het gewoon druipen. Mijn sportvest kwam er zo zwaar uit als een emmer water… Nadat ik alles had opgehangen heb ik ma boven gebeld, want misschien zou zij een goed advies hebben. Ze vertelde me dat ze precies bij een techneut werkt (what are the odds) en ze kon me dus precies vertellen wat ik moest doen om de pomp te maken. Er kwam me toch een water uit! Ik had mijn pan eronder gehouden en moest die iedere drie seconden overscheppen naar een emmer die uiteindelijk vol kwam te staan met grijs-zwart water. De vloer was overigens ook kleddernat, want degene die dat klepje heeft gemaakt was niet zo slim om hem iets hoger te maken, zodat er een bak onder kan. Na wat dweilen en een handdoek van Cecile kleddernat gemaakt te hebben (sorry Cecile) heb ik de was opnieuw in de wasmachine gegooid en zag dat de zeep niet eens op was gegaan bij de vorige draai. Op hoop van zegen dacht ik maar!
Ondertussen probeerde ik mensen mee naar buiten te krijgen, want het zonnetje scheen (14 graden) en het was gratis museumdag, omdat het alweer de eerste van de maand was! Helaas was iedereen gestresst bezig met huiswerk omdat ze te veel van de vakantie hadden genoten.. Daarom ging ik ook maar verder met mijn rapporten lezen.
Pa belde me gelukkig als een goede pauze en ik kon hem even bijlichten hoe de thuissituatie hier is in Straatsburg, en verder gewoon wat gekletst over Roberts verhuizing en Parijs. Daarna vroeg ma hoe het met de wasmachine was dus ging ik maar even kijken - ook al durfde ik niet haha. En jasoor, de was kwam er weer soortement droog uit, het was een wonder! Ik hing alles op en bedankte haar nog van harte en was trots dat ik een wasmachine had kunnen maken - Okay, met heel veel hulp van ma en haar kraamheer, maar alsnog: ik hoefde niets aan Cecile te vragen.
Daarna ging ik van 15h tot 16h even een uurtje naar mijn Hoog-Soeren. Ik voel dat dit mijn lievelingsrondje aan het worden is, want ik wordt er soortement naartoe getrokken. De bomen zijn prachtig momenteel; en beetje aan hun end, maar oranje neemt de overtoon. Ik nam een weg langs de rivier, waar grote en kleine bomen elkaar afwisselden en over de rivier heen dansten. Klimop was in overvloed en ik liep in het zonlicht met de rivier aan mijn linkerzijde en jardins familiaux (familietuintjes) aan de rechterkant. Op de helft stopte ik even op een bankje in een speeltuin om mijn heup rust te gunnen, waarna ik de weg terug nam. Ik passeerde dit keer een stel mannen die jeu-de-boules aan het spelen waren: wow. ‘De echte Franse lifestyle’, bedacht ik me. Toen ik wat geritsel hoorde in de bosjes keek ik om en zag een eenhoorn!! Deze leek iets roder dan in Ermelo, maar nog steeds super schattig. Ik heb er een foto van proberen te maken - excuses voor mijn kwaliteit foto’s - en heb hem naar ma gestuurd. Daarna liep ik weer langs het voetbalstation in het zonnetje terug naar huis. Het was inderdaad net zulk lekker weer als het eruit zag.
Thuis heb ik een begin gemaakt aan een artikel over Ferrara die ik voor morgen moest lezen en heb hem uiteindelijk afgelezen, want het Skypen met ma werd later dan gedacht.
Eerst beneden wat witlof gegeten en boven heb ik op ma gewacht. Omdat het wat later werd, schoof ik oma’s kleine zwarte reiskoffertje onder mijn bed vandaan en begon er spulletjes in te leggen voor Parijs. Daarna heb ik op Netflix een film opgezocht die ik uiteindelijk niet heb gekeken. Ma belde. We hebben heel veel gelachen en lekker bijgekletst over het normale leven in Nederland - heerlijk om dat zo af en toe te horen. Ik heb heel veel zin om terug te komen naar Nederland om lekker Kerst, NYE en mijn verjaardag te vieren met iedereen, maar ik heb wel gemerkt dat ik deze week een ommekeer heb gemaakt - meer naar mezelf toe, als dat ergens op slaat. Aan het begin van de vakantie was ik in een sleur bezig met school en als ik buiten liep had ik niet eens door waar ik precies liep, maar als ik nu buiten loop kan ik meer genieten van de bomen en ben ik weer blij dat ik hier mag studeren. Het komt vast door Cecile dat ze me even twee daagjes een knauw heeft gegeven, maar ain’t nobody got time fo that’. Ik blijf wie ik ben en kan weer volop genieten van alles. Ik heb mijn vakantie enorm goed benut vind ik zelf. Ik heb 4 artikels geschreven en gestuurd, een artikel voorbereid voor morgen, een begin gemaakt aan twee rapporten en alle beurzen geregeld, terwijl ik nog geen ene dag heb gemist van mijn dagboek. Oh, en ik heb een een wasmachine gemaakt - niet te vergeten. En tegelijkertijd heb ik geen stress en ben ik af en toe met meiden films gaan kijken en wezen dineren.
Na de videochat met ma had ik een film klaarstaan ‘Something Borrowed’, maar ondertussen stuurde mijn zwangere nichtje Evelien berichtjes met een foto van babyspullen in haar kast en vond het veel te leuk om met haar te praten, dus heb ik daar de prioriteit aan gegeven. Eerlijk gezegd heb ik daarna het verhaaltje van gister en vandaag geschreven en heb ik weer Harry Potter gelezen, want ja: er is nooit genoeg Harry Potter in je leven!

PS; dit heb ik trouwens opgezet tijdens het schrijven van deze verhaaltjes. Precies goed voor deze tijd van het jaar! https://www.youtube.com/watch?v=M6bgTZRM7rQ