ECHR rechtzaak en Brexit debat fun

Dit keer stond Maria zo’n beetje even laat op als ik, want we moesten de (verschrikkelijk volle) tram van 7:48 om naar de European Court of Human Right te gaan voor een rechtzaak tegen Spanje. Het ging om medewerksters van een supermarkt die dingen stalen en klanten hielpen stelen, dus had de supermarkteigenaar camera’s opgehangen… en onzichtbare. Van de onzichtbare wisten ze niets af, en ze werden gefilmd, en natuurlijk gepakt op diefstal. Nu vonden ze dat dit een privacyschending was en zijn uiteindelijk helemaal bij de Grand Chamber van de ECHR terechtgekomen met 17 jury’s.
We waren natuurlijk de eersten, omdat we de tram veel te vroeg hadden gepakt. Ik had de tram maar net aan gehaald; we moesten rennen en ik slipte naar binnen terwijl de deur dicht ging. Vlakbij het hof kwam het meisje uit Israel dat bij ons in de klas zit bij Remedies naast me zitten. Voor het hof stond dezelfde man als de vorige keer die zegt dat zijn keel is doorgesneden door de Engelse regering, maar dat klopt natuurlijk van geen kant. Hij schreeuwt om zich heen en staat daar blijkbaar al meer dan vier jaar volgens onze lerares. Toen we op iedereen hadden gewacht, gingen we naar binnen en moesten we weer door de douane. Onze flesjes water werden zelfs afgepakt! We liepen naar beneden en kwamen in de ‘press room’ terecht, aangezien de Grand Chamber al vol zat. We volgden de rechtszaak dus op een groot scherm, alsof het een bioscoopfilm was. Positief punt was wel dat we met de klas bij elkaar konden zitten, en in en uit de kamer konden lopen met een koffiepauze om een espresso uit de automaat te halen. Het begon om 9h15. De kamer zat vol met rechtsstudenten en wat mensen van de pers (gok ik zo). Vlak voor de pauze kwam de IJslandse jury met een vraag groot in beeld en ineens was iedereen wakker. Er ging gelijk een foto rond op WhatsApp met de vraag: “Wie is dit?!” hahahah. Hij bleek getrouwd te zijn met vier kinderen, maar alsnog bracht het een leuk gesprek op gang!
Na de pauze kwamen de antwoorden van beide partijen en was het om 11h30 afgelopen. Ik heb geen idee wanneer de uitspraak is, maar ik zal jullie vast op de hoogte houden! Ik vroeg Camilla of ik bij haar thuis aan minorities kon werken, want we moesten nu echt wat doen. Ze stemde in en nadat we onze waterflesjes hadden opgehaald (gelukkig was ik er niet gelijk twee kwijt) renden we de tram in en gingen we naar haar huis. Onderweg merkte ik dat mijn salade begon te lekken in mijn tas, die nu lekker naar tonijn ruikt. We kregen precies een mailtje terug van de Italiaanse vrouw van het cultuurcentrum met dat we een ander mailtje moesten sturen voor een interviewaanvraag en dat hebben we bij haar thuis dan ook gelijk gedaan. We hebben dingen geprint, taken verdeeld en audio’s uitgeprobeerd in de tijd die we hadden. In plaats van op tijd bij Eurocompetence aan te komen, besloten we eerst nog een espresso te nemen (natuurlijk: ik was met een Italiaanse).
We namen de tram en waren zo’n vijf minuutjes te laat, maar de klas was nog volop aan het kletsen. De tafels waren al in debetvorm gezet en we konden gelijk plaatsnemen. Camilla, Guillaume, Gulnur en Essi waren voor de Brexit en Arianna, Karin, Maelle en ik waren tegen de Brexit. Bella was de teamleider om het debat te laten verlopen en Iida en Mathilde hielden de tijd bij. We hadden de grootste lol. Ik had me erg goed voorbereid, want dit onderwerp spreekt me natuurlijk erg aan, aangezien ik mijn toekomst een beetje plan in het Verenigd Koninkrijk! Beide partijen gaven hun standpunten en Haumesser zag er tevreden uit. Hij is overigens een afgestudeerde Euroculturer en is nog hartstikke jong, dus het is een chille sfeer in de klas (ook al zijn er een hoop die hem niet mogen doordat hij soms dingen niet zo goed doorgeeft). Na onze standpunten gaven we een SLAM IN DA FACE aan het einde en moesten we de gang op, zodat de rest van de klas een winnaar kon kiezen. Op de gang zaten we ook te lollen en speelden we voor ‘dood’ toen Julia de deur open kwam doen en we barstten allemaal in lachen uit. We kwamen terug de klas in en de winnaar was: mijn groep! Daarna hadden we even een pauze en zag ik een foto van ma en oma en stuurde ik er een terug van Camilla en mij (in de ochtend vroeg ik of ze een selfie wilde sturen - ze gingen naar de Koningshoek). Hierna was de andere groep aan de beurt met de vraag wie de macht in Europa moet hebben: de landen zelf of Europa als overkoepelende ‘moeder’.
We dachten dat we les hadden tot 18h, maar waren om 16h30 al klaar, dus na even gekletst te hebben met de klas gingen we allemaal onze eigen weg en besloot ik naar de sportschool te gaan, want mijn abonnement is tot eind november. Het ging wonderbaarlijk goed, ook al heb ik echt iedere dag last. Ik probeer het niet iedere dag op te schrijven, want dat zal iedereen vast vervelen, maar even voor mijn eigen administratie: ik heb iedere dag hoofdpijn, mijn nek zit vast, mijn heup zit vast en dus heb ik ook iedere dag heuppijn en dat straalt nu uit naar mijn rug. Hierdoor ben ik ook vaak ineens misselijk en probeer ik alles te masseren, wat weer pijn doet aan mijn polsen. Maar verder gaat het goed, haha. Gelukkig kan ik als ik terug ben naar dokters!
Toen ik terugkwam van de sportschool (die overigens nu een beetje kerstverlichting had!), had ik wonderbaarlijk veel energie en besloot lekker eieren te koken, een kikkererwtensalade te maken en ondertussen broccoli voor morgen te koken, want ik was eindelijk een keer alleen in de keuken. Ondertussen praatte ik met ma en Guillaume, want Guillaume wilde eigenlijk mee naar de sportschool, maar was vanavond moe. Ik nodigde hem uit voor vrijdagochtend als dat mogelijk is, en hij gaat kijken of hij dan kan. Mensen, wees gerust: Gulnur claimt hem ;) maar een trainmaatje lijkt me wel eens gezellig - ik sport altijd alleen.
Maria kwam om 20h15 ook naar de keuken en ik schrok van de tijd! Ik rondde alles af en na even gekletst te hebben ging ik om 20h30 naar boven om administratieve dingen te doen. Ik moest nog wat geprinte formulieren afronden en de geldadministratie hier doen. Ik heb ook naar de vakken in Olomouc gekeken en snap niet helemaal welke we kunnen kiezen. Ik zal het morgen eens met Gilsun overleggen. Na een leuk WhatsApp-gesprek met ma over koffie en plaatjes van blije koffiekopjes gestuurd te hebben, ben ik gaan douchen en slapen. Het was weer een leuke dag.