Crying Class

Ik had gehoopt dat ik deze dag vol kon schrijven met leuke dingen, maar eerlijk gezegd zie je aan de titel al dat het een beetje uit de hand liep - laten we beginnen aan het begin.
In de ochtend heb ik weer gechilld in de woonkamer, waarna ik besloot wat voor Institutions te lezen/leren en recente EU-artikelen online te lezen - die kan ik allemaal gebruiken voor mijn mondelinge toets volgende week!
Om 10u ben ik naar MISHA gelopen en hadden we les van 10h30-12h30 over corporate business human right. Wel interessant volgens mij, maar totaal niet mijn onderwerp van mijn rapport, en ik kon mijn aandacht er niet bij houden door het begin van de les. De lerares begon ineens uit het niets met het vertellen wat er precies in het rapport moest, en dat verschilde nogal met wat iedereen had gedaan en nog mee bezig was. In de eerste lessen bleven we vragen wat we moesten doen en niemand snapte het, maar ze wilde niets zeggen; we mochten wel onze eigen draai eraan geven. En nu iedereen een perspectief heeft genomen (ik: historisch en geopolitiek), vroeg ze naar onze hoofdvragen en iedereen had het fout, dus de vraag die in het rapport wordt beantwoord is door iedereen verkeerd gedaan - dus kan zo’n beetje iedereen zijn rapport in de prullenbak gooien en overnieuw beginnen. Arianna en ik zijn al vanaf het begin van het semester begonnen en anderen pas vorige week (en ik weet dat Camilla afgelopen weekend pas is begonnen), dus sommigen raakte het harder dan anderen. We gingen met de les door en natuurlijk kon ik mijn concentratie er niet bij houden, want ik zat maar aan nieuwe onderzoeksvragen te denken, Karin links naast me zat te panieken en dingen op kladblok te schrijven, Mathilde rechts van me zat met haar hoofd in haar armen op tafel en met de hele klas zaten we ondertussen op WhatsApp ons onrecht te bespreken. Aan het eind van de les sprak Arianna tot mijn verbazing tot de lerares en zei: “Sorry dat ik het zeg [trillende stem], maar ik vind het niet eerlijk dat u dit nu allemaal pas zegt, want ik ben al heel vroeg begonnen en kan mijn hele rapport nu in de prullenbak gooien” [begint te huilen]. Goed, je snapt te situatie waarin in was, en de lerares deed niet begrijpend, maar ging tegen haar in en het was een weerwoord van beide kanten, maar uiteindelijk bleef ze erbij dat het niet haar fout was, en dat we een afspraak mogen maken als je niet weet hoe je nu verder moet. Ik rende natuurlijk gelijk naar haar toe voor een afspraak en stelde vrijdag voor. ‘Vrijdag kan ik niet, dan is de conferentie’. Maandag was te laat, dus vroeg ik of het gelijk zou kunnen en dat kon (met twijfel). Ondertussen kwam Karin huilend naar de lerares toe en daarvoor had ze wel sympathie, dus kon ze als uitzondering haar rapport opsturen en dan ging ze ernaar kijken en kon ze wel vrijdag een afspraak met de lerares maken (maar ik weet dat Arianna in september/oktober al is begonnen en Karin afgelopen weekend pas). Ik had voor Karin een Verkade-reep meegenomen, omdat ze me altijd Duitse chocolade geeft, dus dit was het perfecte moment om het te geven. Nadat Bella haar vragen had gesteld, was het mijn beurt om even met de lerares te zitten om te kijken naar mijn rapport. Ik heb het statisch geschreven, en moet mijn dynamiek veranderen naar remedies. Als ik me daarop focus, moet het goed komen volgens mij. Maarja, makkelijker gezegd dan gedaan, want het was 4300 woorden en kan alles gaan omgooien.
Na de les was de klas al vertrokken en zag ik dat ik een gemiste oproep had van Camilla. Ik belde haar terug en we hebben wat afspraken voor minorities gemaakt. Vandaag filmen zou sowieso niet doorgaan, want ik moest echt aan het rapport werken en zij had een afspraak voor fascisme, dus verschoven we het naar morgen.
Hierna ging ik naar patio om mijn reimbursement te regelen (geld van Parijs) en ik heb samen met een vrouw een formulier ingevuld dat ik niet snapte. Hierna ben ik thuis gelijk aan mijn rapport begonnen na mijn lunch. Ik heb van 15h-22h geprobeerd een beetje een structuur te creëren totdat ik soortement content zou zijn en ik denk dat ik een beginnetje heb - dat laat maar weer zien hoe veel werk het zal gaan worden. Maar ik zie het gelukkig positief in. Arianna had een breakdown en is gaan slapen in de middag en Karin is ook als een malle gaan schrijven. Gelukkig had ik een goede pauze, want Marloes en ik moesten de adventkalender van 3 dagen doen(!!) Met een extra spel. Dus we hebben eventjes gebeld en dat was wel erg gezellig.
Kortom, het was geen Sinterklaas als ik me had voorgesteld (mijn cadeautje is nog onuitgepakt, sorry!), maar ik hoop dat iedereen in Nederland het naar zijn zin heeft gehad!