Terreuraanslag in Straatsburg

Over een week komen pa en Loes al!
In de ochtend heb ik lekker mijn raam opengezet (zoals iedere ochtend), en genoot ik weer van de zingende vogeltjes terwijl ik mijn fysio voor mijn polsen deed en mijn nek oprekte. Hierna besloot ik het verhaaltje van gister te schrijven, want de markt was nog niet open, haha.
In de ochtend heb ik het chill aangepakt en heb ik wat artikelen gelezen op EUobserver en heb ik mijn tekst afgemaakt voor mijn presentatie van vanochtend voor mijn koffiehuizen rapport.
Om 10h30 installeerde ik mijn computer en heb ik mijn rapport gepresenteerd. Na afloop zei de leraar dat hij impressed was, en het kwam erop neer dat het een heel goed onderzoek was geworden. Yasss!!! Daarna heb ik de les gevolgd over Straatsburg, Luxemburg en Brussel als EU-hoofdsteden. In de pauze kreeg ik een espresso van Camilla en na de les ben ik naar de leraar gegaan om te vragen of hij een plek voor stage heeft voor mij en vertelde ik hem dat dit de gaafste lessen waren die ik heb gevolgd. We hebben een leuk gesprek gehad - goud vent - en ik kon hem mijn rapport sturen, zodat hij ernaar zou kijken.
Voordat ik naar huis ging, heb ik eerst boodschappen gedaan bij Auchan, en ben ik daarna naar Jeremy gegaan om papieren voor de beurs in te leveren. Ik liep het gebouw (vlakbij de bioscoop) binnen op goed geluk, want mijn mobiel hield ermee op. Zonder afspraak kon ik gelukkig bij hem terecht nadat hij vroeg uit welk land ik kwam, haha lang leve Nederland!
Thuis aangekomen heb ik kip gebakken, terwijl ik lunchte en mijn rapport opstuurde naar Schumann; wat een multitasking! Ook belden oma en ma me terwijl ze koffie dronken, dus nam ik ook een decafé mee naar boven en heb ik hier verder gekletst. Daar probeerde ik een analyse te maken van de minorities questionnaire en heb ik een beginnetje gemaakt aan history and institutions voor de toets van donderdag.
Ik dineerde vroeg beneden en ging verder met leren, totdat ik een berichtje kreeg van Karin die zei dat ze schoten hoorde buiten en militairen zag lopen (zij woont middenin de stad). Aangezien zij wel vaker in de groepschat stuurt dat het onrustig is op de straten, wisten wij niet wat er precies aan de hand zou zijn dit keer, maar ze vertelde ook dat haar buurman aan de telefoon was. We gingen allemaal langzamerhand op twitter kijken of er inderdaad een schietpartij was in Straatsburg, en zagen maar een paar berichtjes. Essi zat in het parlement en vertelde dat er nu drie doden waren, en dat ze op het parlement geïnformeerd waren dat ze daar moesten blijven… nu was het menens! Ik belde gelijk ma op en vertelde haar de situatie. Samen met haar heb ik verder gezocht en gepraat met de klas en de boel werd beetje bij beetje duidelijker: het was foute boel hier. Er was blijkbaar een 29-jarige man die in de stad op de kerstmarkt heeft rond geschoten. De hele stad was in lockdown, en als je de livestream van franse televisie volgde, was het zo raar om te zien! Bij de beginboog van ‘Strasbourg Capitale de Noel’ stonden allemaal polities (dit is waar ik altijd de stad in kom lopen), de rest van de straten zagen er doods uit en politiewagens met sirenes door de straten. Trams reden niet meer, niemand op de straten, iedereen vast in restaurants en winkels, en bibliotheken… Maelle zat bij een vriendin vast in de stad en kon niet meer naar huis, Mathilde en Daan zaten vast op Gallileo, en ik zat gelukkig veilig thuis. Althans, dat dacht ik, totdat ik helikopters boven mijn huis steeds rondjes hoorde maken en het al snel duidelijk werd dat die schutter mijn kant op was gevlucht en nu in mijn area schuilt (hij komt hiervandaan ook). De rest van de avond bestond dus uit: ma bellen, pa bellen, Robert bellen, vrienden laten weten dat ik okay ben en ondertussen helicopters boven mijn huis horen en zien gaan met af en toe een heleboel sirenes - om 23h30 waren er enorm veel sirenes bij mij in de buurt en dacht ik dat ze die man hebben gepakt, maar de helikopters gingen door en toen ben ik maar gaan slapen. Morgen weten we meer! Het vreemde is trouwens dat in het nieuws in Nederland tot 23h30 helemaal niets van dit alles bekend werd gemaakt (geen ‘breaking news’ of iets), terwijl het in andere landen wel zo was. Marloes vroeg me al zo’n kwartier nadat het gebeurd was of ik okay was, dus ik denk dat zij het van social media heeft. Omdat we allemaal dingen zeiden op de app en sommigen uit mijn klas journalisten zijn voor hun landelijke kranten, vroeg Iida op een gegeven moment of ze mijn statement kon gebruiken. Ik heb geen idee wat er staat, maar ik sta nu dus in een Fins artikel met de naam: ‘Leonie Verkade’ dikgedrukt, haha. (volgens mij ging het over de helikopters). En ondertussen om zo’n 20h30 stuurde mr. Schumann me een heel grappig bericht terug met dat mijn gemeente niet lelijk was, dat hij de filmpjes erg interessant vindt, de Britten grappig zijn en dat mijn paper er vlekkeloos uitzag!