Piramide in Cholula

Vannacht heb ik eerlijk gezegd redelijk goed geslapen! Ik deed mijn Mexicaanse jurkje aan, maakte me klaar en ging met Joyce naar de keuken, want ze zei dat die op slot was... dan zou ik voor niets boodschappen hebben gedaan!! De sleutels werkten inderdaad niet en dus moesten we inbreken... Joyce pakte een stoel en heeft met haar arm door een klein raampje boven de raampjes boven de gootsteen opengekregen en dus kon ze naar binnen klimmen. Gelukt! Ik kookte wat eieren en heb lekker wat fruit erbij gegeten.
We namen de trein van 10u en hadden een vroege uber, dus moesten we wachten op het station van Puebla om naar Cholula te gaan. De huisgenootjes van de meiden (Juan uit Colombia en Julio uit Peru) waren om 7:30 aangekomen, hebben een half uur geslapen en kwamen met ons mee. De rit naar Cholula was maar 40 minuutjes en we waren er zo, en gratis! De trein ging langzamer dan de bus dus kan het meer worden gezien als een tram.
Cholula was gelijk erg kleurrijk en gezellig toen we uitstapten. We besloten een koffie te drinken in een café, waarna we richting de oudste piramide ter wereld liepen. Het is niet zo drukbezocht en bekend omdat het ondergronds is. De Spanjaarden hebben er later een kerk op gebouwd. We liepen door de tunnels en daarna hebben we de ruïnes gezien. Erg gaaf! Het was mijn eerste piramide in levende lijve, maar ik moet zeggen dat het veel lijkt op Griekse en Turkse ruïnes. We konden wat trappetjes oplopen en hadden uitzicht over de stad - en de vulkaan die actief was in fase2, wat betekende dat we op 12km afstand moesten zijn. We hadden er een mooi uitzicht op met Mexicaanse muziek op de achtergrond dat van de marktkraampjes kwam.
We liepen het centrumpje weer in en strandden in een lunchtent, waar ik een salade heb kunnen bestellen met mijn beste Spaans,, en het is gelukt! Het was wel een beetje te zoek naar mijn smaak, maar ik moet maar aanvaarden dat dit de Mexicaanse eetcultuur is denk ik.
Hierna gingen we de uitdaging aan om helemaal naar boven te lopen, naar de kerk. Het was een hele klim, maar zeker de moeite waard! We hadden uitzicht over de hele stad en in de kerk was alles bekleed met wit en goud. We mochten geen foto’s maken en natuurlijk zag Graham het als een uitdaging dit wel te doen en werd aangesproken met dat hij ze moest verwijderen. Hij drukte op wat knopjes maar heeft zeker niet de foto’s verwijderd, haha. We liepen weer naar beneden en namen de trein terug naar Puebla om 16u.
Claire, Graham, Gérald en ik vervolgden onze weg met een uber die niet kwam opdagen en dus met een tweede uber naar het Barokmuseum. Het was een mooi wit gebouw met interessante architectuur waar we eerst een Rembrandt expositie hebben gezien en daarna wat barokstukken. Het was erg cool; de architectuur vind ik erg mooi, maar de schilderijen vind ik niet zo mijn ding. Aan het eind hebben Claire, Graham en ik genoten van eend drankje met uitzicht op de witte patio met draaikolk en toen kwam gerald weer (we waren hem kwijtgeraakt omdat hij een kennis zag). We gingen terug naar het hoofdplein van Puebla en na lang treuzelen zijn Graham en ik samen uit eten gegaan (want de rest moest nog uit de AirBNB komen en het was al 20h en ik wilde eigenlijk 21u terug zijn. We liepen naar het restaurant dat glutenvrije en melkvrije gerechten had dat hij zo leuk voor me had opgezocht en dus wilde ik graag mee! We moesten een uur wachten voor we plaats konden nemen, maar het was de moeite waard. Het was erg gezellig en we hadden een heleboel te kletsen! Het restaurant zelf was erg mooi: chique met Mexicaanse schilderingen op de muren, witte tafelkleden en wijnglazen op de tafels. Eerst werden er broodjes en salsa’s gebracht, daarna kregen we een amuze van kip met allerlei kruiden en groene tomaat en jalepeno, en toen het hoofdgerecht: Graham had een vegetarische Chili Nogada (traditioneel gerecht uit Puebla) weten te bemachtigen en ik ging voor de lamsballetjes met bonen, salsa, wat rijst en tortilla’s. Het was heerlijk!!
Toen we buitenkwamen zagen we dat het had geplensd maar wij kwamen droog over (behalve mijn voetjes in mijn sandalen). We liepen eerst naar het verkeerde café, maar later kwamen we uit bij de goede. Zo hebben we Puebla ook in de avond meegemaakt en het was een erg mooi aanzicht net alle lichtjes op de gebouwen en in de fonteinen. We liepen naar de barria de Artística en om half 12 konden we een uber nemen (Claire, Graham en ik). De rest bleef nog een drankje doen. Thuis even een douche genomen en lekker geslapen!