Rommelende magen orkest - Reisverslag uit Straatsburg, Frankrijk van Leonie Verkade - WaarBenJij.nu Rommelende magen orkest - Reisverslag uit Straatsburg, Frankrijk van Leonie Verkade - WaarBenJij.nu

Rommelende magen orkest

Blijf op de hoogte en volg Leonie

23 Oktober 2018 | Frankrijk, Straatsburg

Wie vanmorgen goed naar buiten tuurde, zou een schim voorbij kunnen zien gaan om zeven uur ’s ochtends in de straten van Straatsburg… en dat was een dametje van 23 die in haar crème jas met bijpassende wit-gele sjaal en groene ‘Slytherin’ Harry Potter-tas vastberaden naar een markthal liep. En dat dametje was ik.
Ik had vandaag niet zo veel nodig (alleen appels en peren) en was dus al weer snel ‘thuis’. Nu we met gypsies bezig zijn met minorities, begin ik mezelf ook af te vragen wat mijn homeland is, en of die altijd hetzelfde zal zijn. Ik ben heel benieuwd hoe ‘thuis’ ik me voel als ik in de winter weer een tijdje in Nederland ben!
Ik moet wel zeggen dat het ge-wel-dig is om lekker mijn ding te doen hier in huis zonder dat Cecile zegt dat tomaten slecht zijn, koffie de duivel is en Maria langsloopt en de spanning te voelen is op de een of andere manier. Zo klinkt het allemaal erg negatief haha en dat is zeker niet zo! Maar in de ochtend voelt het wel even zo ^^
Ik kon trouwens mijn laptop echt nergens vinden vanmorgen, en kon me ook helemaal niets meer herinneren van gisteravond - hij lag uiteindelijk op mijn bed onder een dekentje ^^.
Daarna heb ik nog wat fascisme-artikelen gezocht en denk ik dat ik een winnaar heb gevonden over kinderen die op school door leraren worden beïnvloed, yass!!! Karin zal trots op me zijn ;-).
Om 10h30 hadden we weer eens een les ‘cities’ na zo’n drie weken en vandaag ging het weer over Venetie en Amsterdam en over forten. Daar kwam Besancon ineens voorbij!! Logisch ook, want het heeft een enorme citadel, maar was me er niet van bewust dat het een van de boeiendste was om te laten zien in deze klas. Ik vergeet het iedere keer te zeggen, maar er is hier ook een ‘Rue de Besancon’ waar ik iedere keer langsloop als ik naar de stad ga :). In de klas was iedereen weer berichten naar elkaar aan het sturen - ik denk dat het tijd wordt voor vakantie! Maar zo’n beetje iedereens maag rommelde op de een of andere manier en er kwamen berichten voorbij als ‘rommelende magen orkest’ en voorstellen om taco’s te eten na de les. Arianna en ik hadden nogal bank’stress’ en deden ons eigen ding. Ik ging naar Naturalia om quinoa-meel te kopen en naar Carrefour voor bananen om zelf een soort ‘brood’ te maken. Arianna zou naar de bank gaan om dingen te vragen over de documenten. Voor mij had dat geen nut nu Cecile er niet is voor een handtekening, dus ik ging naar huis. Het was inmiddels 14h30 en heb eindelijk geluncht. Ik wilde minorities doen, maar heb ook even naar een mail gekeken die ik van Olomouc heb gekregen. Ze willen accommodatie via de school regelen, wat in eerste instantie top is, maar als je verder kijkt, moet je een slaapkamer delen met mensen als in een Kamphuis met zijn drieën.. hoe moet je dan huiswerk doen?! Voor vijf maanden kan ik dat niet aan hoor! Gilsun en Annelotte (meisje uit Nederland die nu in Zweden zit) vinden het ook helemaal niets, dus we gaan een andere oplossing zoeken. Ondertussen las ik op WhatsApp dat de rest van de klas moeilijkheden had bij de bank en dat Arianna ondertussen een afspraak had weten te maken. Ze zei dat we samen naar een bank konden gaan en spraken bij de stad af, omdat Arianna zei dat daar de dichtstbijzijnde zat. Ik kon het niet helemaal vinden online.
Ik was ondertussen mijn bananenbrood aan het maken, maar had het nog niet in de oven gedaan. Dit was trouwens ook nog een heel project, want ik kon geen cakevorm vinden, dus heb het in een ovalen ovenschaal gemaakt, haha. Het is toch maar een uitprobeersel, want misschien kloppen de ingrediënten niet. Ik bak meestal op gevoel, recepten duren te lang!!
Ik griste mijn spullen bij elkaar en ging uit huis richting de stad. Ik kreeg een ingeving dat ik nu eens via rechts moest gaan (omweggetje) en in de straat van de markt zou moeten checken, en daar vond ik een LaPoste waar ik onsuccesvol naar binnen ging om te vragen of ik voor vrijdag een rekening kon openen. Daarna wilde ik toch maar richting de stad gaan totdat ik een groen bordje zag met ‘BNP Paribas’. Yay! Daar ging ik naar binnen en kon gelijk bij een man terecht die me heel lief hielp en nu heb ik donderdagochtend om 9u een afspraak. Ik appte Arianna dat het niet meer nodig was om af te spreken en ook zij was erg blij voor me.
Thuis heb ik dan toch eindelijk aan minorities gezeten, nadat ik mijn bananenbrood in de oven heb gedaan. Wow, ik kreeg het gewoon voor elkaar zonder Cecile te vragen hoe dat ding werkte haha. En hij is er prachtig uitgekomen!! En smaakt heerlijk!! Nu ik dit weet, kan ik de volgende keer meer experimenteren en als Cecile er is kan ik een cakevorm vragen, zodat ik een echt ‘brood’ kan maken. Ik heb een paar stukjes ingevroren en heb er eentje voor morgen in de koelkast gehouden. Maria vroeg of ik mee wilde naar de ‘Horror Night’ in Straatsburg vanavond (dit is van 20h30 - 23h30 waarbij je door de stad loopt en spookverhalen hoort van de stad) en ik wilde eigenlijk wel graag mee. Maar eerst moest ik nog naar de sportschool, want alles begon weer op te spelen en de komende dagen is het druk op school, dus zou het er niet van komen. Ik heb dus heel productief mijn sportoutfit aangedaan en ben naar de sportschool gegaan. Hier heb ik een uurtje wat oefeningetjes gedaan (ik doe alles nu rustig aan, want wil niet weer te hard van stapel gaan. Het is mega frustrerend, want ik wil graag gewoon sporten, maar dit is meer oefeningen doen die meer fysio-gericht zijn… het is lastig spieren op te bouwen als je hypermobiel bent. En als ik niet ga ben ik helemaal de sjaak en dus nog verder van huis, dus een balans vinden is cruciaal!!). Daar zat ik op de toestellen te geeuwen en bedacht me dat het super dom was om naar de horror night te gaan. Als ik moe ben, doen mijn spieren nog veel meer pijn, en ben ik nog labieler, dus zou de rest van de week hels worden. Helaas moest ik daarom afzeggen :(
Thuis belde ma me weer en heb ik me pa besproken dat hij me met kerst zou kunnen halen. Ja, I know, het verschilt iedere keer weer, maar ik weet het ook allemaal niet. Ik heb het hier eigenlijk hartstikke druk en het enthousiasme druipt er niet echt vanaf, dus met kerst zou misschien wat beter uitkomen.
Mijn diner nam ik mee naar boven (sorry Cecile) en daar heb ik mijn minorities artikel nog eens doorgelezen. Ik kon ernaar blijven staren en verbeteringen opzoeken die er misschien niet eens zijn, dus besloot hem maar te sturen en lekker te gaan douchen en slapen. Maar eerst nog een stukje lezen uit Harry Potter!!

  • 24 Oktober 2018 - 16:53

    Ma:

    Wat kun jij leuk schrijven Sjaan!! Heb je ook appels met peren vergeleken? haha.
    Je bent heel zelfstandig als ik het zo lees, goed zo en ik zie ook dat je hetzelfde reageert als ik.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Leonie

Hola! Voor mijn Euroculture studie verhuis ik ieder semester naar een ander land. Straatsburg en Olomouc zijn mooie herinneringen geworden en momenteel mag ik de wonderen van Mexico meemaken... en ik leg ze iedere dag vast! Dit is mijn persoonlijke visie van de wereld en het deel dat ik hiervan uitmaak. Ik wens je veel leesplezier! Hasta luego!

Actief sinds 06 Sept. 2013
Verslag gelezen: 246
Totaal aantal bezoekers 83963

Voorgaande reizen:

29 Februari 2020 - 23 Mei 2020

Euroculture in Straatsburg - laatste semester

01 Augustus 2019 - 03 December 2019

Euroculture in Mexico-City

05 Februari 2019 - 01 Juli 2019

Euroculture in Olomouc

01 September 2018 - 21 December 2018

Euroculture in Strasbourg

03 September 2013 - 21 December 2013

Studeren in Besançon

Landen bezocht: