I did it again!!

Vanochtend werd ik na mijn ochtendroutine nogal misselijk en heb ik (sorry voor de details) boven mijn wasbak gehangen en gehoopt dat ik niets hoefde schoon te maken… gelukkig is alles goed gekomen en ben ik weer lekker op mijn bed gaan liggen met mijn ontbijtje. Ik heb in de ochtend welliswaar een introductie voor mijn regionalisme essay kunnen produceren terwijl de constructiewerkers weer lekker bezig waren voor de deur.
Om 10h30 ben ik een stukje gaan wandelen om een nieuw internetabonnement te regelen voor deze maand en hierna ben ik gelijk doorgelopen naar de printshop waar ze ook heerlijk voor de deur liepen te boren, haha, volgens mij trek ik het aan! Ik heb drie essays voor Mario geprint en ben hierna naar huis gelopen om snel wat te lunchen voordat ik om 12h15 naar school moest om de essays in te leveren en mijn cijfer bij Laura op te halen op haar kantoor – omdat ik vorige week woensdag met Karin in Coyoacán had rondgelopen in plaats van dat ik naar haar les was geweest (wat overigens geen probleem was).
Ik bedacht me onderweg dat dit de laatste keer is dat ik echt op school moet zijn bij leraren. Volgens mij gaan we met Alethia en Rodrigo nog wel een keertje afspreken 2 December, maar dan is het off-school. In het zonnetje liep ik door Copilco op weg naar de gang waar we onze essays in konden leveren bij Mario’s assistent. Onderweg kwam ik de meiden tegen en samen met Joyce liep ik naar ons Humanities gebouw. Hierna vroeg ze of ik mee wilde naar de 11e verdieping voor mooi uitzicht. Tuurlijk wil ik dat! We namen de lift en keken uit op een geweldig uitzicht over de stad, en ook via de andere kant waar de bibliotheek was. Je moest je registreren voordat je naar binnen ging in de bieb, dus dit was officieel de eerste keer dat ik een handtekening moest zetten om een foto te maken vanuit het raam en weer naar beneden te gaan, haha.
Ik ging eerst nog langs Laura’s kantoor om mijn cijfer op te halen. Ze begroette me enthousiast en ik deed hetzelfde; het is mijn favoriete lerares! Ze is erg gezellig en wil altijd dat we een hele goede tijd hebben in Mexico. We zaten aan haar bureau en gingen door mijn rapport. Er waren wat komma’s en afkortingen die ze anders had willen zien en verder was alles top. Vandaar dat ik werd beloond met een 10. I did it again! Hierna vertelde ze me dat ze nog wat recommendations heeft voor Yucatan, dus ik zal haar nog mailen, ook met een evaluatie voor de les die ze graag wilde hebben.
Met een trotse lach op mijn gezicht liep ik het gebouw uit en besloot een rondje te lopen over de campus om ‘gedag’ te zeggen, want ik weet niet wanneer dat er nog van komen zal! Hierna nam ik de bus naar Coyoacán terug en moest weer lekker staan in de drukte, maar dit keer had ik er geeneens last van! Bij Superama haalde ik nog een papaya om het hele feest te vieren.
Thuis waren de constructiemensen nog steeds bezig en kon ik weer ‘hola’, ‘buenas tardes’, ‘hey’, ‘hola’ tegen iedereen zeggen, haha. Hier ben ik even wat bijgekomen waarna ik weer aan mijn regionalisme essay verder ben gegaan met het gedril buiten.
Om 18h besloot ik mijn blog bij te werken en wat te dineren terwijl ik mijn Engelse blog maar weer eens bij ging werken, want I was out of de verhaaltjes die ik had klaarstaan. Hierna heb ik nog een feedbackdocument geschreven voor Laura, zodat ik die gelijk naar haar kon sturen. Dit alles duurde tot 21h45 en daarna mocht ik heerlijk gaan slapen. Ik ben heel benieuwd hoe laat ik morgen ga Skypen, want mijn Franse supervisor heeft niets meer van zich laten weten.

PS; ik wilde mijn cijfer wel vieren, maar ik werd op dit moment vrolijker om alles op een rijtje te hebben. De cocktail zal dus nog volgen!