Patrimonial Day in Strasbourg

De ochtend begon productief: ik heb weer met Anthony geskyped na zes weken, dus dat was weer even wennen! Daarna heb ik wat verplichte filmpjes voor school gekeken en heb ik in de keuken gechilld. Ik heb veel mensen gevraagd wat hun plannen waren voor de dag, maar er reageerden er vrij weinig. Misschien ben ik iets te veel een ochtendpersoon haha.
Uiteindelijk reageerde Karin en vertelde ik haar dat het patrimonial day was in Straatsburg, want ik had daar gisteren een boekje van gekregen. We spraken om 12h45 af bij de Cathedrale en zijn vanaf daar de stad rondgelopen. We startten in een tent naast de kathedraal waar we zo’n supersonische 5/6/7?-D bril op hebben gedaan. Dan was het alsof je in de kathedraal was, en echt waar: het was ECHT net alsof je er was… heel vreemd en heel gaaf. Je begon beneden bij de trap (alsof je op Zweinstein was van Harry Potter) en ging iedere keer een verdieping hoger als je het bloemetje had gevonden met je zicht. Je kwam bij het platform waar ik foto’s had genomen en uiteindelijk eindigde je helemaal op het puntje van de toren, waar ik het Europees Parlement, de St. Paul’s kerk en de universiteit kon zien. Hierna liet ik de beurt aan Karin, die na letterlijk tien seconden (toen ik aan die man vroeg wat hij ons aanraadde om te bekijken vandaag) weer naast me stond - ze was claustrofobisch.
Na de tent vroeg Karin of ik geïnteresseerd was in het nationale theater van Straatsburg en omdat ik echt overal voor in was, stemde ik toe. Om 14h zou er een rondleiding zijn, maar daar moest je je voor inschrijven, en dus kwamen we op de reservelijst te staan. Hiervoor moesten we een half uurtje wachten en dan hopen dat we erbij mochten. We wachtten braaf onze kans af en mochten gelukkig nog bij de groep. Het is als ik het goed begrijp sinds 1995 al niet meer in gebruik, dus het was echt een verlaten gebouw dat nooit open is voor toeschouwers. Ik moet toegeven dat dit aardig lastig was om te volgen, maar het was natuurlijk alsnog gaaf om in dit historische gebouw te zijn. We kwamen in een oude concertzaal met dikke rode stoelen, regiekamertjes en een heleboel stof. We moesten er gewoon van hoesten! Verder kwamen we in een privé concertzaaltje, het ballet oefenzaaltje en hebben we wat kostuums van 1920 gezien. Het coolste was dat we op het balkon konden staan. En als je even op internet zoekt wat voor gebouw het is, zie je het balkon ook. Erg gaaf! Van wat ik begrepen heb is dat ze het lastig te onderhouden vinden, en zoeken ze sponsors. Dus… wie zich aangesproken voelt mag doneren natuurlijk.
Hierna wilden we een koffietentje opzoeken en gingen we via google onze weg vervolgen. We liepen via Krutenau waar enorm veel mensen in de rij stonden voor een historische mooie school. Het was een prachtige dag. De zon scheen, de fontein spetterde voluit en wij gingen op zoek naar koffie. De buurt van mijn airbnb was erg in het ‘centrum’, eerlijk gezegd; iets dat ik niet helemaal doorhad toen ik er zat. Maar nu met zo’n culturele dag lag het helemaal in het midden.
We dronken een koffie op een van de meest toeristische plekken, maar dat wilde ik eigenlijk wel graag, want een echte toerist ben ik hier nog niet geweest. Tussen de Straatsburgse balkenhuizen vlakbij de kathedraal genoten we van een koffie en hebben we bekeken wat onze volgende stap zou worden van onze culturele tocht. We besloten richting de universiteit te lopen en daar naar de Botanische tuin te gaan. Dit was voor een zondag een prima plan! Het was erg druk. Dit is een tuin die bij de botanische universiteit hoort en dus ook niet echt open is voor bezoek. Het was prachtig! Veel verschillende soorten bloemen, een oud koepelgebouwtje, pompoenen en een warenhuisje met botanische planten die me deden denken aan Sky Garden in Londen :)
De tocht werd vervolgd door een bezoekje aan een steen-en-fossiel-museum, waar ik onder andere mijn amethist-steen heb gezien en vele mooie andere die ik niet kende. Het fossielenmuseum was wat minder, want we wisten niet echt waar we naar keken.
We hadden het uiteindelijk over Netflix en bedachten dat het leuk zou zijn om samen een film, serie of documentaire te kijken om de dag goed te sluiten, dus ging ik met Karin mee naar haar nieuwe huis (ze is sinds gisteren verhuisd). Daar hebben we wat gegeten en ‘The perks of being a wallflower’ gekeken. Om 21h ging ik weer richting huis en snelwandelde over de straten. Dit ging niet onmerkbaar, want een jongen kwam naast me lopen en knoopte een praatje aan. Hij vroeg waarom ik zo hard liep en wat ik allemaal in Straatsburg doe. Mijn alter-ego heet vanaf nu Anne (het staat niet voor niets op mijn voordeur), dus dat heb ik hem verteld. Gelukkig was het gewoon een aardige jongen die een paar tramhaltes verder maar toch besloot liever met de tram te gaan en ik liep lekker snel weer door. Thuis aangekomen heb ik alles weer klaargemaakt voor morgen, de eerste echte schooldag. Ik ben benieuwd!!