European Court for Human Rights

Vanochtend begonnen we met een les Eurocompetence, waar er wederom een hoop te laat waren (ik was gelukkig ruim op tijd) en waar de computer wederom opstartproblemen heeft… welkom in het Franse studentenleven! Hier hebben we iemand anders van de klas voorgesteld en moesten we dus met iemand anders praten. Ik moest met Lucile praten: precies degene met wie ik niet zo veel heb, maar het is een aardige meid. Na onze presentatie van elkaar wist iedereen dus dat ik vroeger aan drummen en turnen deed, dat ik graag een chocolatier wil worden en dat ik van metal hou haha, goede opsomming dus. ‘Ah wow!’ Waren de reacties ;-).
Na de les vroeg ik aan mr. Haumesser welke stad ik moet kiezen voor het volgende semester als ik meer in de richting van UNESCO wil werken. Hij vertelde me dat er volgende week waarschijnlijk een lijst is met vakken, zodat ik het beter kan bekijken.
Ik had nu nog maar tien minuten om naar het MISHA-gebouw te lopen vanaf Galileo en dus moest ik opschieten. Maelle liep mee, maar had geen les. In het gebouw kwam ik Julia tegen, die ook de rest van de groep kwijt was. Gelukkig hadden we het op tijd gevonden en begon de les ‘Remedies and Victims to Human Rights’ van mvr. Lambert. Pffffffffff wat een lastige les! Het leek alsof iedereen het begreep, maar na afloop bleek dat niemand er iets van mee heeft gekregen, behalve wat recht-studenten uit Israël, maar die zitten niet in onze Euroculture klas. Het ging over verschillende soorten recht op staatsniveau en persoonlijk niveau. Ik nam mezelf voor om mijn oude aantekeningen van European Studies er nog maar eens bij te pakken thuis…
Om half 1 was de les afgelopen, snelde ik half ziek naar huis (denk door de hitte) en at snel even wat, vroeg Cecile hoe ik naar de European Court for Human Rights (ECHR) (Europees Hof voor de Rechten van de Mens) kon gaan en rende ervandoor. Ik had hem echt net op het nippertje gehaald, ook al gaat ie om de 7 minuten. Maar alsnog, de klas stond op me te wachten. ‘Waar was je? We werden al ongerust!’ Nou, dat is nog eens een leuke binnenkomer :)
Het was weer 32 graden en gingen we snel naar binnen nadat we een groepsfoto hadden gemaakt voor het Hof. Eerst kregen we een filmpje te zien dat een heleboel verduidelijking gaf van onze les van die ochtend en daarna gingen we naar boven naar de zaal waar het hof normaal gesproken ook echt zit. Grappig om te zien met al die blauwe Europese stoelen, de een hoger dan de ander. Het leefde er wel. Ik zat helemaal vooraan voor de vrouw die de presentatie deed. Ze was advocaat en vertelde hoe het hele systeem werkte. In het begin was het mega interessant, want alles werd stukje bij beetje duidelijker. Ze had een hele stapel papieren in haar handen, en ik dacht dat ze iets zei dat ze ons wat ging uitdelen, maar ik had het verkeerd. Ze ging alle papieren langs om dingen te vertellen. Wat een uitgebreide presentatie was dat! Een vol uur en een half uur vragen stellen verder mochten we weer naar buiten en hebben we wat boekjes meegenomen. Ik heb hier nu alle belangrijke artikelen liggen met wat uitleg van het Hof, dus het lijkt me verstandig om dat morgen eens even goed te bestuderen.
In de tram op de terugweg zat ik bij Camilla en ze vroeg of ik nog een kopje koffie wilde drinken met haar. Tuurlijk! We gingen naar café Michel (waar ik de eerste dag langsliep wat er zo typisch Frans uitzag met alle businessmannen!), waar ik een grand décafé bestelde. We kletsten even wat bij over de klas en het feit dat we de les van vanmorgen niet begrepen en daarna ging ik boodschappen doen in Auchan, want zij moest iemand Engels les geven.
Nog steeds in de hitte liep ik naar huis, genietend van de avondzon. In de achtertuin at ik met Maria mijn prak van gister op en daarna gingen we zoeken waar we dit weekend heen zouden willen reizen. We kwamen uit op: Bazel, Zurich, Turijn of Milaan (het is allemaal best goedkoop met een speciale bus, maar duurt verschrikkelijk lang). De conclusie was om het te vragen aan onze Franse klasgenoten morgen, want we kwamen er niet uit. Toen we dit Cecile vertelden, vond ze dat we eerst Alsace moesten verkennen en bood ze ons aan om aanstaande zaterdag met haar op stap te gaan, naar de Vosges om te hiken. Ben benieuwd!
In de avond heb ik de boekjes doorgelezen en de les van vanmorgen nog eens doorgenomen, want je kan er niet vroeg genoeg aan beginnen!