Colmar tripje

Ik merk nu wel dat ik echt behoefte heb aan mijn eigen ruimte…Iedereen is leuk en aardig enzo, maar ik heb gewoon nooit rust. Er is altijd wel iemand in de keuken en als ik in de achterkamer ga zitten voor huiswerk of in de woonkamer voor rust komt er altijd wel iemand iets vragen of erbij zitten. Hartstikke gezellig bedoeld hoor, maar even alleen is ook niet verkeerd. En dan zou je kunnen zeggen: ga dan lekker naar je kamertje toe, en dat is ook wel zo, maar daar doet internet het al helemaal niet. En hoe moet je een masteropleiding doen zonder internet? Of een filmpje kijken op YouTube of Netflix zonder internet? Juist, dat gaat niet. Cecile moet er echt even iets aan gaan doen…
Maargoed, na mijn heerlijke ontbijtje buiten ben ik met Cecile om 9uur naar de markt gegaan, zodat ze me kon laten zien waar alles was en waar je alles moest kopen, biologisch natuurlijk… Het was wel informatief, want sommige plekken waren inderdaad goed om te weten. Geitenkaas bijvoorbeeld is best een ding hier, en er zijn verschillende plekken om het te kopen met verschillende smaken, dus een beetje hulp is niet verkeerd. Daarna ging ik mijn eigen gang en kocht ik omdat ik echt vrij weinig tijd had vandaag, gewoon weer mijn gewone dingen bij dezelfde marktkraampjes. Maar, als toevoeging besloot ik wat 100% pure chocola te kopen van Peru, hier bij een marktkraampje dat gespecialiseerd is in cacao. Ik heb voor 3eu gevraagd en kreeg een zakje mee. Lekker! Ben benieuwd of de kwaliteit is hoe ik het verwacht :)
Om 10u ruimde ik al mijn spullen snel op en ging naar de sportschool (ik had mijn sportkleding al naar de markt aangedaan, dus dat was top). Daar had ik een klas om 10h30, maar ging ervoor nog 10 min. fietsen. De les was tof! Ik kwam de zaal binnen waar iedereen al een matje had gepakt en kon ik gelukkig achteraan aansluiten. De muziek ging hard aan en iedereen deed de jongen na die vooraan stond en af en toe hard ‘EYY’ riep, zodat je wel op moest blijven letten, haha, ik vond het wel grappig. Ik was nog aardig goed in vorm, want ik kon goed meedoen met de rest. Squats, rugspieren en buikspieren waren de main focus en het ging goed. Na de les hielpen de anderen me met de gewichten en kon ik even wat rondkijken in de sportzaal zelf. Ik besloot me in te schrijven en maandag zou ik moeten betalen.
Op weg naar huis kwam ik Maria tegen die nog even snel naar de Lidl ging (ik zweer het, die meid gaat echt altijd naar de winkels om boodschappen te doen. Gelukkig heb ik iets meer de gewoonte om wat meer in één keer te doen). Ik lunchte in de achtertuin en Cecile kwam erbij zitten. Daar vroeg ze of ik broers of zussen had en vertelde haar over Marloes en Robert. Zo beetje bij beetje leer je elkaar wat beter kennen. Ik weet nu dat ze 57 is en dat haar ouders 500 kilometer van haar vandaan wonen en ze een broer heeft die er dichtbij woont, maar niet voor ze zorgt, tot frustratie van Cecile zelf. Ze heeft haar hele business achtergrond verteld en daarna pakte ze een stuk cake dat ze speciaal voor ons had gemaakt - en speciaal voor mij glutenvrij. Het was mega lekker! Taart met pruimen. Na het eerste stukje nam ik nog een stuk, want ja het is ongelimiteerd aanwezig, dus dat was goed.
Om 14h gingen Maria en ik naar de tramhalte en toen we renden hadden we net Tram A gehaald richting Gare Centrale. Hier zagen we Arianna, Gulnur en Iida. We hadden namelijk spontaan besloten naar Colmar te gaan met de trein, om zo Alsace wat beter te leren kennen. We namen de trien en kwamen zo’n half vier aan. Normaal gesproken zou dat laat zijn, maar vandaag werkte het eigenlijk helemaal goed. Hier hebben we vooral enorm veel rondgelopen en foto’s gemaakt - samen en van de prachtige gebouwen. Het leek verschrikkelijk veel op Petit France in Straatsburg, maar dan was het OVERAL. Ik weet dus zeker dat ma helemaal verliefd zal zijn op dit stadje. Er was zelfs een ‘Petit Venice’ waar je met een gondelboot tussen de huisjes kon varen. Na onze photoshoots streken we neer op een groot terras en namen een thee, want het begon nu echt herfst te woorden… LOVE IT! Vervolgens snel naar het station terug gewandeld, zodat we de trein van 19h zouden halen. Iida loopt nog steeds mank doordat ze een kleine breuk heeft in haar voet vanaf het begin in Straatsburg, maar we hebben het gered. Op deze trip vandaag heb ik verrassend veel met Iida gechillt. Ze is een meisje uit Finland en het klikte goed. Ze wilde graag Nederlands leren en geloof dat mijn zielsland Finland is, dus ik heb alvast wat kennis opgedaan.
In de avond merkte ik weer dat ik geen internet had, dus heb ik maar weer wat dingetjes geschreven… ik hoop dat ik morgen internet heb, want ik moet met Anthony Skypen en heb Maxime ook beloofd om haar een keer te spreken. Fingers crossed!