Geslagen in The Council of Europe

Ik weet het zeker… Cecile steelt mijn eten!! In de ochtend neem ik onder andere havermout en lijnzaad, en toen ik een tweede portie wilde pakken lag mijn lijnzaad bij Maria’s spullen onder mijn plankje, en alleen Cecile was in de keuken geweest want die had ik net ervoor nog gedag gezegd toen ik de koffiepot ging schoonmaken… what the actual fuck?!
Na deze weerzinwekkende ontdekking probeerde ik mijn focus op school te houden en had ik eerst de les Remedies van 11h tot 12h30. Hier heb ik weer met veel vraagtekens gezeten, maar misschien snap ik het toch een klein beetje meer dan normaal? Volgens mij moet ik het gewoon niet zo serieus nemen en het wat simpeler maken en dan komt alles goed.
Daarna ben ik naar huis gesjeesd en kon ik ongeveer gelijk weer weg. Ik heb me eerst omgekleed, want allemachtig, wat is het koud! Het zou echt 22 graden worden ofzo, maar de gevoelstemperatuur was echt 8 ofzo… ik ging voor een shirt met mijn mooie jas, want we hadden een gepland bezoekje in de middag bij The Council of Europe… zie je me al gaan? ;)
Ik was te laat (whoops!) en de klas was al bij het gebouw. Mijn batterijen waren bijna leeg en kon nog net Karin bereiken die me naar binnenleidde. Hier wachtte een vrouw ons op met een groep Amerikaanse studenten ( 5 jongens van onze leeftijd, eentje uit Nashville!!!! ) en met deze groep gingen we samen de rondleiding doen. Eerst kwamen we in een kamer waar ze wat vertelde over de raad van europa en toen keken we een film. Het maakte alles een beetje duidelijker dus dat was mooi. Het was in een soort bioscoopzaal, en het pand was prachtig gemaakt aan de binnenkant met mahoniehout (de buitenkant is extreem lelijk). Na de bioscoop gingen we naar een zaal met een spreker die Valentin heette. Dit was een Italiaan die in de sector van racisme en discriminatie werkt en ze konden echt geen betere kandidaat hiervoor kiezen… hij was zelf verschrikkelijk racistisch bezig. De groep bestond uiteindelijk uit zo’n twintig meiden en acht jongens en hij vond de vrouw het inferieure ras en zei dat het onzin is dat vrouwen beter kunnen leren en dit soort dingen. Het was echt merkwaardig om iedereens gezicht te zien, niet normaal! We waren zo verbijsterd dat niemand wat kon zeggen, want die man vertelde het allemaal met een lach op zijn gezicht en in een Italiaans accent. Het rare was dat ik hem eigenlijk nog mocht ook!
En nu komt het leuke… uiteindelijk nam hij mij als voorbeeld (yay), omdat ik voorin zat. Hij vroeg waar ik vandaan kwam en ik moest de hele tijd al een beetje lachen, aangezien ik het allemaal veel te gek vond wat hij zei, en zei dus op een lacherige toon ‘Dutch’. Hij nam als voorbeeld dat hij mij als Franse politieman sloeg en dat ik dan Frankrijk naar de European Court of Human Rights kan brengen… Maar echt hoor, de manier waarop hij ‘punch’ zei de hele tijd… zo verschrikkelijk Italiaans dat ik alleen daarop kon focussen en hem eigenlijk recht in zijn gezicht aan het uitlachen was, terwijl de rest nog steeds verbijsterde blikken naar elkaar wierp. Hij bleef het voorbeeld nemen en bleef voor me komen staan, dus ik hoorde ondertussen andere mensen “poor Leonie (arme Leonie)” zeggen… En ik begon mezelf ook een beetje zielig te vinden, want ik kon mijn lach vrij slecht ophouden op dat moment. “I punch you, I punch you!” Ja… goed. Gelukkig had ik prachtig uitzicht op het Europees Parlement met de rivier zo’n honderd meter verderop. Na dit uur kwam iedereen naar me toe en zei die man na: “you’re small and I hate you (jij bent klein en ik haat je)” en daarna kreeg ik een hoop knuffels haha. Ze vonden het allemaal zo zielig en die man was zo apart! Gauw weg hier!
We gingen naar de vergaderzaal van de Parliamentary Assembly waar ze precies een verschrikkelijk belangrijk onderwerp aan het bespreken waren: of Rusland uit de Council of Europe gezet moet worden, want ze hebben 2 jaar niet betaald en dan wordt je er officieel uitgegooid. Maar dat heeft natuurlijk enorme gevolgen! Sommigen waren van mening dat we als Europa sterk moeten zijn en geen zwakke punten moeten laten zien (dus RU eruit) en anderen vinden het geld dat ze moeten bijdragen te belangrijk om ze te verliezen…. De uitkomst is er nog niet en dus ben ik heel benieuwd! Hierna hoorden we mensen debatteren over het feit of homostellen baby’s mogen hebben en echt de meningen in Europa zijn hierover aardig verdeeld. De meerderheid was volgens mij positief, maar we verlieten de zaal voor het einde. Nederland kreeg ook een zegje! En een man uit het Oosten, ik denk Armenie of iets? Hij was zo verschrikkelijk tegen en kreeg de hele zaal tegen hem. Oehhh leuk om bij te wonen.
Hierna kregen we wat flyers mee en een poster met de belangrijkste artikelen die ze verdedigen in de Raad en toen gingen we buien wat foto’s maken. We waren zonder Valentin (onze directeur Valentin) gegaan omdat hij ziek was. Dus zo kunnen we de foto volgende week misschien laten zien.
Sommigen van de klas gingen nog een drankje doen, maar ik was er wel klaar mee voor vandaag dus liep met Arianna richting de uitgang en liep zelf verder om een rondje te maken in Para Orangerie. Het was prachtig! Vooral zo met de herfstkleuren :) Ik besloot naar huis te lopen en kreeg helemaal de Parijse sferen… de gebouwen hier zijn helemaal in Parijse stijl! Ik liep richting de kathedraal, kocht glutenvrije havermout nu ik er toch was en ging thuis in bed snacken want ik had echt geen zin om te koken en ik kon het naar boven smokkelen zonder dat Cecile het zag: perfect dus. Mijn heup deed nu echt enorm veel pijn, dus een avondje rust kon geen kwaad!