Bezoek aan de senaat van Mexico!

Ik begon de dag vandaag nogal duizelig, en bedacht me dat dit waarschijnlijk het resultaat was van de fysio-oefeningen van gister, want mijn bekken deed aan allebei de kanten zeer. Desalniettemin ben ik naar de meiden gelopen en namen we om 12h een uber, die ons in 45 minuten naar de senaat van Mexico bracht; er was wat file, maar niet getreurd, we hebben daar nog gewacht op Gérald, Graham en Angel, die ons zou gaan rondleiden op zijn werk. Hij werkt voor de senaat in de afdeling van educatie en moet wetten omzetten als iemand met een voorstel komt dat niet helemaal past in het systeem.
We kregen een speciale behandeling; we moesten naar de zijkant van de ingang en hier hebben we onze paspoorten afgegeven en mochten we door een aparte rij naar binnen. We begonnen in een kamer met een klas in rechten, waar we een nep-selectie van een president, vice-president, administratie, etc. deden, waar Celia zichzelf als kandidaat voorstelde en dus een presentatie van 1 minuut moest geven over waarom we op haar zouden moeten stemmen. Het was erg leuk bedacht, en ze werd uiteindelijk tweede. Ondertussen waren er ook opnames voor het kanaal van het congres, en moesten we even stil zijn. ‘La patria es primero’ stond overal geschreven.
Hierna gingen we naar de echte zaal, waar congres- en senaatleden over journalisten in Veracruz praatten toen wij aanwezig waren. We hielden een minuut stilte voor de slachtoffers. Overal door het gebouw hingen tv-schermen, zodat iedereen kon volgen wat er in deze zaal gezegd en besloten werd. We konden ook beneden nog kijken als non-touristen (omdat Angel bij ons was) en daarna eindigden we de officiële tour in een binnenplaats met een relaxte sfeer. Angel stelde voor om nog bij het oude gebouw van het senaat te kijken, maar we hadden inmiddels wel zin in een lunch, en dus besloten we een restaurant te zoeken. Maar eerst hebben we Angel’s kantoor nog bezocht. Hij had uitzicht over de grote straat van Mexico-City, waar we afgelopen zondag gelopen hadden.
Toen we onze paspoorten weer terug hadden, volgden we Angel naar een restaurant waar we een menu met eten konden krijgen voor 74 pesos, in een hotel. Het voorgerecht hadden ze bij mij overgeslagen, aangezien gluten en melk hier lastig is soms, maar daarna had ik een kippensoepje, taco’s en een perzik als toetje. Het was een redelijke lunch, maar ik ben er wel achter dat taco’s veel te zwaar op mijn maag vallen, helaas. Maar er zijn nog steeds heel wat maanden om dingen uit te proberen!
Na de lunch ging Angel weer aan het werk, en zijn wij de stad ingegaan. We liepen eigenlijk weer dezelfde route als afgelopen zondag: eerst bij het monument van de revolutie, daarna naar de Belles Artes (waar ik een Mexicaanse eekhoorn heb gespot in het park!! En hier waren er mensen aan het salsa-dansen). Omdat Gérald er de vorige keer niet bij was, hebben we hem meegenomen naar China Town. Het was dit keer zo veel rustiger in de stad! We konden nu normaal lopen, en ik heb zelfs een kleine converter voor mijn reisstekker gekocht voor 15 pesos, zodat ik mijn laptop en mobiel allebei tegelijkertijd kan opladen, ipv maar 1 reisstekker te gebruiken. Handig! We liepen naar het grote plein, waar we de kerk weer bezocht hebben en dit keer ook de kerk ernaast; ze staan pal naast elkaar! Het stond beide vol met goud beklede relikwieën, beelden en bloemen. Hierna zijn we naar de ruïnes van de Azteken gelopen dat naast deze kerken lag, nadat ik voor 5 pesos naar een public bathroom kon, wat ook een hele ervaring was. Gelukkig is het door de hele stad te vinden. We liepen nog wat verder een straat in met Azteken-dingen, maar we waren nu wel aardig moe geworden inmiddels en we wisten niet precies wat alles was, dus zijn we naar huis gegaan. Met de metro dit keer, namen we een directe lijn naar het Taxquena-station. We liepen het station uit, tussen de kraampjes door, over de brug… en toen kwam me daar toch een enorme regenbui! Snel pakte ik mijn paraplu uit mijn tas, zodat Claire en ik soortement droog naar de overkant kwamen. Celia en Joyce hadden gelukkig ook samen een paraplu. Hier besloten zij een uber te nemen, maar ik vond het de moeite niet en ben gaan lopen; het klaarde alweer op.
Zo’n 8u was ik weer thuis en helemaal uitgeteld. Ik nam een douche en ben vrijwel gelijk gaan slapen! Geen film voor mij vanavond!