UNAM-rondleiding

Vanochtend ben ik na mijn ontbijtje een beetje haastig om 9:23 van huis gegaan, aangezien ik vandaag niet weer te laat wilde zijn. Ik liep weer rechtsaf door de poort naar Chedraui en de bus kwam na 1 minuut al aan. Volgens mij stopt de bus gewoon random op alle plekken, als je maar je hand uitsteekt. Deze bus ging niet naar C.U., maar naar ‘Copilco’ (de straat van de eettentjes). Omdat Rodrigo had aangegeven dat dit ook mogelijk was, wilde ik dit vandaag eens proberen – ook omdat de bus van gister me maar een naar gevoel gaf met de route door de slums.
Dit keer stopte ik dus bij Copilco en liep de straat door van de eettentjes, en kwam uit aan de andere kant van de campus. Ik moet bekennen dat ik mijn mobiel wel moest gebruiken voor de navigatie, maar ik ben uiteindelijk om 10:08 al bij CIALC gekomen (het gebouw waar ik de komende maanden alle lessen zal hebben; zelfs in hetzelfde lokaal!). Daar heb ik gewacht op de rest, en vooral op de wc-sleutel, want die moet je blijkbaar krijgen van je leraar als je naar de wc moet – erg handig voor mij dus… We hadden om 10:30 afgesproken, dus moest ik nog wel even wachten. Ik had de rest een berichtje gestuurd dat ik op ze wachtte voor de hoofdingang, maar het bleek dat zij aan de andere kant van het gebouw op mij zaten te wachten! En dat terwijl ik hartstikke vroeg was vandaag! Ik ging naar ze toe om naar de wc te kunnen en ik moest blijkbaar naar de 3e verdieping gaan, maar het is allemaal erg raar hier, want op iedere verdieping is er security, en moest ik op de 3e verdieping de sleutel voor de wc vragen, waarvoor ik eerst moest zeggen of ik student was van welke verdieping en welke opleiding. Gelukkig kon ik uiteindelijk naar het toilet en kon de tour beginnen!
We startten met een video over de campus zelf en daarna gingen twee meiden ons rondleiden. Ze vertelden ons dat de hele ‘universiteitsstad’ UNESCO was vanaf 2007 en dat het immens groot was! Het idee is ontstaan door een thesis van twee studenten in 1920s, en uiteindelijk is in 1950s de eerste steen gelegd. We gingen naar het Olympisch stadion, waar in 1968 de Olympische Spelen werden gehouden, en waar veel historische gebeurtenissen hebben plaatsgevonden. Vervolgens liepen we de hele campus over om de muurschilderingen te bekijken, wat veel invloed had op de god van de wind. Hierna ging de rest lunchen en heb ik een espresso besteld bij de archeologie-faculteit, omdat ik daar helaas niets kon bestellen. We hebben gezellig wat bijgekletst en uiteindelijk besloot ik zelf naar Copilco te gaan voor wat eten. Ik stopte bij een tentje waar je je eten zelf kon samenstellen, alleen wist ik niet precies hoe het allemaal in zijn werk ging en wat wat was, dus vroeg ik het aan een Spaans meisje voor me, en die heeft me een beetje geholpen. Het verbaast me wel dat veel studenten hier geen Engels kunnen, maar met mijn Spaans kom ik op basis-niveau wel een stukje verder. Ik vertrok dus met mijn ‘grande ensalada’ op weg naar de bus. Ik had inmiddels erge honger gekregen, maar wist niet of ik in de bus mocht eten, haha, dus toen ik uitstapte tegenover Chedraui, heb ik een kwart gegeten onder een parasolletje op een bankje in een speeltuintje in het midden van de twee grote wegen; ook omdat het begon te regenen. Toen ik merkte dat de regen niet doorzette, ben ik verder gelopen, hopend dat ik de korte weg kon nemen, en gelukkig kwam er precies een auto uit de uitrit, dus kon ik snel ook naar binnen.
Thuis heb ik nog met pa geskypt, terwijl ik mijn salade van 50 pesos(!!) heb genuttigd. Hierna heb ik nog wat fysio gedaan en gelukkig ging dat erg goed! Daarna heb ik lekker een douche genomen, gekookt en Stranger Things seizoen3 afgekeken… spannend!! En om 21:45 ben ik heerlijk gaan slapen.