Artisanale bakkerij in Coyoacán

Vanochtend zat ik te twijfelen om naar school te gaan of niet, want vanaf gisteravond heb ik erg last gehad van mijn buik en was ik daarom veel in de badkamer te vinden helaas. Maar eigenlijk had ik wel weer zin om naar school te gaan en mijn klasgenootjes te zien.
Dus na een heerlijke douche heb ik wat gewerkt aan mijn essay voor Art Nouveau en ben ik om 9:15 naar school gegaan. Het was alweer een tijdje geleden, dus de bus was bijna weer nieuw voor me, haha.
Van 10-12 hadden we Regionalisme en Graham had zijn presentatie, die hij zittend naast me deed. De rest nam aantekeningen en na de les ben ik eventjes vijf minuutjes met Graham naar buiten gegaan voor een kleine wandeling voordat we weer terug naar binnen gingen voor de les van Mario van 12-14. Voor het lokaal kwamen we de leraar tegen en hij vroeg hoe het ging. Ik vertelde hem van de uitslag van het ziekenhuis en hij vertelde dat ik het rustig aan moet doen en naar huis kan wanneer ik wil… Hij is erg aardig voor de les, maar tijdens de les voelt iedereen zich nogal onder gesneeuwd. Hij was blij dat ik Mata Hari kende en mocht de rest ervan vertellen; gelukkig had ik precies een boek over haar gelezen van Paolo Coelho in Olomouc!
Na de les nam ik de bus terug naar Coyoacán met Gérald en zijn we brood voor hem gaan kopen in een super toffe artisanale bakkerij op de hoek van het plein. Niet normaal zo goedkoop! Een grote chocoladetaartpunt (die anderhalf keer zo groot is als in Nederland) voor 25 pesos (1eu20) en allerlei kaasvlinders, muffins, broodjes, koekjes, etc. Helaas was er niets glutenvrij, maar ik vond het wel leuk om alles te bekijken… en te ruiken!!
Hierna ben ik terug naar huis gelopen in het heerlijke zonnetje van 26 graden en heb ik thuis nog wat met Marloes gekletst en heb ik nog wat gewerkt aan mijn essay. Ik was alweer vroeg moe dus ben rond 19:30 gaan slapen.