Xochimilco

Het was dan eindelijk zo ver: Graham en ik wilden hier al een hele tijd heen en omdat we de vorige keer met de rest niet meekonden door gezondheidsredenen, besloten we nu zelf te gaan, nu de rest toch ook op vakantie was.
Ik nam gelijk een warme douche nadat ik inderdaad niet erg lekker heb kunnen slapen. Dit komt ook door de vuurwerkschoten en blaffende honden die je wakker een paar keer maken midden in de nacht. Maargoed, gelukkig word ik 98% van de tijd vrolijk wakker en deze dag was deel van dit percentage, dus ben ik mijn ontbijtje gaan eten terwijl ik mijn berichtjes checkte en hierna nog wat met ma heb geskypt. Ik zat natuurlijk te twijfelen of ik wel naar Xochimilco moest gaan met zo’n rug (de blauwe plekken zijn nu doorgetrokken naar boven), maar ik besloot toch te gaan. Morgen ben ik tenslotte ook vrij (maar is wel gereserveerd voor huiswerk natuurlijk).
Nadat ik mijn ei had laten vallen op de grond (gelukkig wel gekookt), vertrok ik lopend om 9u naar Taxquena.
Hier zag ik Graham voor een koffiekraampje en zochten we samen naar de tren ligero, wat erg lastig bleek te zijn. Ik kocht een ticket en we volgden de borden naar beneden. Hier stond een groot kruis door de ingang en dus konden we er niet heen, haha. We vroegen een beetje rond en uiteindelijk liep een meid met ons mee naar buiten en konden we met een bus mee die ons naar de trein bracht (er waren dus constructies). Om 11u kwamen we in Xochimilco aan. Een man op een fiets volgde ons de hele weg (wat erg irritant was) en vertelde ons hoe we er moesten komen. We zeiden iedere keer “gracias, gracias”, maar Graham wilde eerst graag een ATM vinden om geld te pinnen. Uiteindelijk kwamen we uit bij de bootjes en wilde deze zelfde man ons de boottrip aansmeren. Nu voelden we ons erg opgedrongen dus gingen hier expres niet heen. Nadat we 3 ATMs hebben uitgeprobeerd maar erachter kwamen dat je 80 pesos moest betalen om er uberhaupt geld uit te krijgen, liepen we naar de andere kant van de boten. Uiteindelijk besloten we een tripje te boeken.
Het was nogal uitzoeken hoe en wat, want er waren veel verschillende trips, maar uiteindelijk kozen we voor de 2uur-durende trip naar de Doll Island (althans, dat dachten we). We gingen de boot op zonder betaald te hebben, want Graham had nog geen ATM gevonden, haha. Het was allemaal okay en met zijn tweeën gingen we een kleurrijke boot op met een grote tafel in het midden en houten stoelen aan de zijkant. Met onze persoonlijke ‘chauffeur’ gingen we het kanaal op; het leek wel Venetië! Toen we onze baai uit waren, kwamen we een kanaal op met allemaal kleurrijke boten. Ertussendoor voeren boten die dingen verkochten als bier, maiskolven, bloemenkransen en Mariachi-mensen die muziek kwamen maken op je boot. Op sommige boten was het een groot feest met families en dansende groepen en bij ons was het redelijk rustig, maar we hebben het erg gezellig gehad en lekker rustig gekletst terwijl we genoten van het uitzicht. We wachtten tot we bij het poppeneiland waren, maar hadden alleen een klein stukje op het begin gezien met een paar poppen. Uiteindelijk bleek dat je dan een tour moest doen van 4u!!!! Dus hebben we het niet helemaal gezien, maar we hebben er een taste van gekregen.
Hierna hebben we een restaurant opgezocht om te lunchen en hier moest mijn rug echt even helemaal bijkomen, want hij was weer helemaal blauw geworden toen ik in de spiegel keek. We gingen weer naar huis en ik was om 17:30 thuis. Nu kon ik mijn zalf heerlijk opsmeren en op bed gaan liggen met de film Stardust. Geweldig! En weer lekker vroeg geslapen.