Buiten mijn huis gesloten!

Ik werd wel erg laat wakker vandaag, en ik denk dat ik mijn wekker zo’n vier keer een uur later heb gezet of gewoon heb uitgedaan, haha. Het werd uiteindelijk 9:40 dat ik mijn bedje uitkwam. Maargoed, misschien mag dat ook wel een keertje. Toen ik gisteravond ging slapen (wat uiteindelijk 22h werd), voelden mijn benen weer erg raar; alsof ze verlamd zijn vanaf mijn stuitje naar mijn tenen. Het in slaap komen lukt niet super goed de laatste tijd, maar ik hoop dat ik in Nederland weer rustig kan slapen, dus daar zit ik verder niet over in. Vanmorgen werd ik met dezelfde rare klopjes/verlamming wakker (geen zorgen: ik kan alles gewoon bewegen hoor!!) en dus besloot ik het vandaag rustig aan te doen. Ik hoorde mijn hosts de patio klaarmaken zodat ze buiten konden ontbijten nu de constructiewerkers er een dagje niet waren. Ik geef ze groot gelijk. Ik ben rustig berichtjes gaan beantwoorden en heb daarna een heerlijke douche genomen. Ik was semi-misselijk dus heb erg rustig mijn ontbijtje naar binnen gewerkt, maar met extra veel fruit moet dat vast goed gaan komen. Ondertussen las ik op whatsapp dat mijn klas uit Straatsburg begon te stressen over de thesis proposal, maar ik lees al dat hier verschillende meningen in te vinden zijn: sommigen zeggen dat hun supervisors heel relaxed erover zijn en anderen totaal niet. Omdat ik aardig goed heb samengewerkt met de mijne heb ik er wel vertrouwen in als ik deze komende week nog even hard eraan trek.
Ik heb als pauze geskypt met ma, en zo hebben we het over onze trip gehad die er snel aan zit te komen! Ik heb buiten heerlijk in mijn hemdje gezeten, terwijl zij met een warme badjas zat. Toen ik weer terug naar binnen wilde gaan, had ik ineens geen sleutel meer en was de deur dicht… ik had mezelf weer buitengesloten! Doordat ik met mijn hoofd bij het Skypen was, had ik de sleutels dus in de deur laten zitten, haha, whoops. Ik heb mijn host gebeld die het eerst overlegde met Carlos en me daarna terugbelde; ik moest een soort Exit Room performance houden om bij de sleutel te komen, maar ik heb hem uiteindelijk weten te veroveren. Yes! Nu kon ik weer verder aan mijn thesis, wat eigenlijk best goed ging.
Om 16h ben ik naar buiten gegaan om even een stukje te wandelen naar het eekhoorntjesbos/park. Het werd langzaam donkerder en op de terugweg ben ik weer wat water gaan halen. Maar wat zag ik toen??! Ze zijn begonnen kerstbomen te verkopen bij Superama!! En ik zag al een auto door Coyoacán rijden met een kerstboom bovenop, haha. Leuk joh!
Thuis heb ik heel chill muziek geluisterd en een concertje bekeken in een bos: ja, helemaal wat voor mij dus. Ik heb nog wat berichtjes beantwoord en ben nog wat gaan schrijven, waarna ik een documentaire over Maya’s ging kijken en niet kon slapen.