Hard werken betekent verdiende koffie

Gisteravond werd het uiteindelijk zo’n 23h30 voordat ik sliep, want ik had te veel gedachten in mijn hoofd na een documentaire. Note to self: kijk iets heel erg ontspannends voor het slapen gaan dat geen breinwerk vergt, haha.
Vanmorgen was ik om 5h30 echt klaarwakker en besloot er na een kwartier uit te gaan en mijn oefeningen te doen. Zo was ik al vroeg klaar met mijn ochtendroutine en kon ik de documentaire van gisteravond afkijken (de laatste 20 minuutjes). Hierna ben ik verder gaan werken aan mijn thesis proposal en ik merk dat het toch aardig wat werk is… maar dat komt goed! Om 10h30 ben ik eventjes een kwartiertje gaan liggen met mijn ogen dicht en regengeluiden op, want ik werd toch wel erg moe ineens.
Om 12h ben ik een rondje gaan lopen nadat ik gedag had gezegd tegen de constructiewerkers en zo liep ik het zonnige Coyoacán tegemoet. Het was weer erg warm (26 graden) met mijn jurkje en zonnebril op. Ik ben langs de bibliotheek gelopen en heb een beetje mooie gebouwen gekeken voordat ik naar de Superama ben gelopen en weer terug naar huis ben gegaan. Ze hadden prachtige nieuwe papaya’s liggen, ik had geluk!
Thuis heb ik verder gewerkt aan mijn thesis, want de drilboren hielden precies op (ik had het top getimed). Toen zij weer gingen beginnen, ben ik een kleine pauze gaan houden, maar eerlijk gezegd was daar niet veel tijd voor vandaag; ik wilde ver komen met mijn onderzoek dus heb hard mijn best gedaan.
Om 16h30 ben ik weer een rondje gaan lopen, want ik was er helemaal klaar mee en tegelijkertijd was ik erg trots op wat ik had bereikt vandaag; dat verdient een decafé hoor! Het was nog steeds 25 graden dus kon ik in mijn jurkje naar Coyoacán’s El Jarocho voor mijn koffie. Het was niet zo druk vandaag. Met mijn koffie liep ik een rondje en ging zitten achter Hidalgo’s standbeeld. Hier pakte ik mijn notitieboekje erbij met mijn groene pen en besloot een planning voor mijn thesis te maken voor het vierde semester. Dit wilde ik eigenlijk woensdagochtend doen, maar nu ik er toch zin in had, kon ik het beter vandaag doen. Tevreden stopte ik het boekje terug in mijn tas en liep terug naar mijn huis.
Het begon langzaam schemerig te worden en in gedachten miste ik de ‘tot morgen’ van de constructiewerkers, maar ik was nog net op tijd om ‘bye’ te zeggen, haha. Thuis heb ik mijn blog bijgewerkt met wat heerlijke papaya (want ik koop het nu zo vaak dat het drastisch gegeten moet worden, en dat vind ik helemaal niet erg nu het nog kan). En ik heb de avond afgesloten met de film The Knight Before Christmas en wat geschrijf.